(59) فَبَدَّلَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ قَوْلاً غَیْرَ الَّذِی قِیلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَی الَّذِینَ ظَلَمُواْ رِجْزاً مِّنَ السَّمَآءِ بِمَا کَانُواْ یَفْسُقُونَ
امّا ستمگران (آن سخن را) به سخن دیگری غیر از آنچه به ایشان گفته شده بود، تبدیل کردند (وبه جای حطّه، به عنوان مسخره گفتند: حنطه، یعنی گندم.) پس ما بر آن ستمکاران به سزای گناهی که مرتکب میشدند، عذابی از آسمان فرو فرستادیم.
نکتهها:
در آیات 161 و162 سوره اعراف، مشابه این آیه وآیهی قبل تکرار شده وکلمهی (رجز) به معنای عذاب، بیماری طاعون و حالت اضطراب بکار رفته است.
سنّت خداوند، نزول رحمت است و به همین دلیل، بهترین غذا «منّ وسَلوی» برای بنیاسرائیل نازل شد، ولی بخاطر کج روی، عذاب از آسمان نازل میشود.
پیامها:
1- ظلم و گناه، زمینهساز تغییر و تحریف قانون است. (فبدّل الّذین ظلموا)
2- تا وقتی که روش و شیوه کاری بیان نشده، انسان آزاد است تا با نظر خود عمل کند، ولی بعد از بیان روشها، عذری در تغییر آن نیست. (قیل لهم)
3- جزای تحریف گران قوانین الهی، قهر و عذاب است. (رجزاً من السماء)
4- همهی پاداشها و کیفرها مربوط به آخرت نیست، بلکه بعضی از کیفرها در همین دنیا صورت میپذیرد. (فانزلنا... رجزاً من السماء)
5 - اگر کجروی برای انسان عادت شد، قهر الهی فرا میرسد. ( کانوا یفسقون)