وَالَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الَّذِینَ ءَاوَواْ وَّ نَصَرُواْ أُوْلَئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقّاً لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ
و کسانی که ایمان آورده و هجرت کردند و در راه خدا جهاد نمودند و کسانی که پناه دادند و یاری کردند، همانان مؤمنان واقعیاند. برای آنان آمرزش و روزی شایسته و کریمانهای است.
پیام ها
1- ایمان، بر عمل مقدّم است. «آمنوا وهاجروا»
2- ارزش کارها، آنگاه است که آنها رنگ خدایی و انگیزهی الهی داشته باشد. «فی سبیل اللّه»
3- ایمان واقعی، در هجرت، جهاد، پناهدادن و یاری کردن مسلمانان مجاهد، بروز میکند. «و الّذین آوَوا ونصروا اولئک هم المؤمنون حقّاً»
4- حتّی مؤمنان حقیقی، از خطا و گناه بیمه نیستند و به مغفرت الهی نیاز دارند. «المؤمنون حقّاً لهم مغفرة»
5 - هجرت و جهاد، عامل بخشایش و نزول رزق ویژهی الهی است. «آمنوا و هاجروا و جاهدوا... لهم مغفرة و رزق کریم»
6- اگر به خاطر هجرت و جهاد از رزق اندک بگذرید، به رزق کریم و شایستهی الهی میرسید. «آمنوا و هاجروا و جاهدوا... لهم مغفرة و رزق کریم»
7- انسان همیشه مسئول است؛ گاهی به صورت جهاد، گاهی هجرت، گاهی پناهدادن به مهاجران و گاهی پشتیبانی از رزمندگان. (تمام آیه)