وَالَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّلِحَتِ لَا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَهَآ أُوْلَئِکَ أَصْحَبُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ
و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادهاند، (هر اندازه عمل کردهاند میپذیریم، زیرا) هیچ کس را جز به مقدار توانش تکلیف نمیکنیم. آنان همدم بهشتند، همانان در آن جاودانند.
پیام ها
1- بهشت جاودان، پاداش پیوند ایمان و اعمال صالح است. «والّذین آمنوا وعملوا الصالحات... اولئک اصحاب الجنّة»
2- گرچه مطلوب، انجام همهی کارهای شایسته است، «و عملوا الصالحات» امّا در عمل، هر کس به اندازهی توانش مسئول است. «لا نکلّف نفساً الاّ وسعها»
3- در اسلام، تکلیف، طاقتفرسا نیست. «وسعها» چنانکه در جای دیگر میخوانیم: «وما جعل علیکم فی الدّین من حرج» **حج، 77*** و «یرید اللّه بکم الیُسر و لا یرید بکم العُسر» **بقره، 185***