یَبَنِی ءَادَمَ إِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ ءَایَتِی فَمَنِ اتَّقَی وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ
وَ الَّذِینَ کَذَّبُواْ بَِایَتِنَا و اسْتَکْبَرُواْ عَنْهَآ أُوْلَئِکَ أصْحَبُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ
ای فرزندان آدم! هرگاه پیامبرانی از خودتان به سوی شما بیایند که آیات مرا بر شما بازگو کنند (از آنها پیروی کنید)، پس کسانی که تقوا و صلاح پیشه کنند، هیچ ترسی بر آنان نیست و آنان اندوهگین نمیشوند.
و کسانی که آیات مارا تکذیب کنند و از روی استکبار از آن سرپیچی نمایند، آنان همدم آتشند و همیشه در آن خواهند بود.
نکته ها
«خوف» و ترس، مربوط به امور آینده و در مقابل امنیّت و آسایش است، امّا «حزن» و اندوه، مربوط به گذشته و آنچه از دست رفته میباشد و در مقابل سرور و شادمانی است. **التحقیقفیکلماتالقرآن***
پیام ها
1- از سنّتهای الهی، ارسال رسولان برای بیان وحی الهی است. «یأتینّکم... یقصّون علیکم آیاتی»
2- از راههای نفوذ و تأثیر سخن، سنخیّت پیامآور با خود مردم است. «منکم»
3- انسان، آزاد و دارای اختیار است و سرنوشتش در گرو گرایش و عمل خود اوست. «فمن اتّقی و أصلح»
4- متّقی، اصلاحگر و دارای فعّالیّت مثبت است، نه گوشهگیر. «اتّقی وأصلح»
5 - تقوا و خودسازی باید قبل از اصلاح دیگران باشد و اصلاحگران باید خود متّقی باشند. «اتّقی وأصلح»
6- مؤمنان و پیروان واقعی انبیا، آنانند که اهل تقوا و اصلاح باشند. «یاتینّکم رسل... فمن اتّقی و اصلح» و نفرمود: «فمن آمن بهم»
7- آرامش حقیقی در سایهی تقوا و اصلاح است. «اتّقی و اصلح فلا خوف علیهم»
8 - پیامد تکذیب، تکبّر و سرپیچی از انبیا، عذاب ابدی و دوزخ است. «استکبروا... اصحاب النّار... فیها خالدون»