وَ إِلَی عَادٍ أَخَاهُمْ هُوداً قَالَ یَقَوْمِ اعْبُدُواْ اللَّهَ مَا لَکُم مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ
و به سوی قوم عاد، برادرشان هود را فرستادیم، گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید که شما را معبودی جز او نیست، آیا تقوا پیشه نمیکنید؟
نکته ها
داستان حضرت هود علیه السلام و قوم عاد که در این سوره آمده، تفصیل آن در دو سورهی شعرا و هود آمده است.
قوم عاد در سرزمین یمن و منطقهی احقاف در جنوب عربستان زندگی میکردند و از نظر قدرت جسمی و امکانات دامداری و کشاورزی، بسیار نیرومند بودند، امّا به بتپرستی و مفاسد اخلاقی گرفتار شدند. حضرت هود از خویشان آنان بود که به نبوّت مبعوث شد و همچون حضرت نوح، آنان را به توحید دعوت کرد.
پیام ها
1- سرلوحهی برنامهی انبیا، دعوت به توحید و پرهیز از انواع شرک و بتپرستی است. «اُعبدوا اللّه ما لکم من اله غیره»
2- پیامبران، مردمیترین و دلسوزترین رهبران بشر بودهاند. «أخاهم» آری، مربّی و مبلّغ باید نسبت به مردم، همچون برادر باشد و به آنان عشق بورزد.
3- ایمان به خداوند یکتا باید عامل هشیاری، اطاعت، تقوا و پرهیز از تکذیب دین باشد. «أفلا تتّقون»