فَرِیقاً هَدَی وَفَرِیقاً حَقَّ عَلَیْهِمُ الضَّلَلَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُواْ الشَّیَطِینَ أَوْلِیَآءَ مِن دُونِ اللَّهِ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ
(خداوند) گروهی را هدایت فرمود، و(لی) گروهی، گمراهی بر آنان سزاوار است، زیرا آنان به جای خداوند، شیطانها را سرپرست خویش گرفتهاند و میپندارند که آنان راه یافتهگانند.
پیام ها
1- هدایت کار خداست، «فریقاً هَدی» ولی گمراهی، به خاطر سوء انتخاب خود ماست. «اتّخذوا الشیاطین اولیاء»
2- تا زمانی که از خدا نبریدهایم، تمام وسوسهی شیطان با یاد او و توبه قابل جبران است، «مَسّهم طائف من الشّیطان تذکّروا» **اعراف، 201*** ولی بریدن از خدا سبب افتادن در دام شیطان و سلطهی او میشود که قابل جبران نیست. «حقّ علیهم الضّلالة انّهم اتّخذوا الشیطان اولیاء»
3- انسان آزاد است و میتواند ولایت الهی را انتخاب کند یا ولایت شیطان را. «انّهم اتّخذوا الشیاطین»
4- دیدگاه منحرفان، واقعبینانه نیست، بلکه خیالپردازانه است. «یحسبون انّهم مهتدون»
5 - انحراف فکری و جهل مرکّب، (گمراه بودن ولی خود را در راه حقّ دیدن،) از بدترین انحرافات است. «یَحسبون انّهم مهتدون» چنانکه در جای دیگر میخوانیم: «قل هل ننبّئکم بالاخسرین أعمالاً. الّذین ضَلّ سعیهم فی الحیاة الدّنیا و هم یحسبون انّهم یحسنون صُنعاً» **کهف، 103 تا 104***