فَکَذَّبُوهُ فَأَنْجَیْنَهُ وَالَّذِینَ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ وَأَغْرَقْنَا الَّذِینَ کَذَّبُواْ بَِایَتِنَآ إِنَّهُمْ کَانُواْ قَوْماً عَمِینَ
سرانجام او (نوح) را تکذیب کردند. پس او و کسانی را که در کشتی با او بودند، نجات دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند غرق کردیم. زیرا آنان گروهی کوردل بودند.
نکته ها
«عَمین» جمع «عَمی»، به کسی گفته میشود که چشم بصیرت و دید باطنی او از کار افتاده باشد، ولی «أعمی»، هم به کسی که باطن او کور باشد گفته میشود و هم به کسی که چشم ظاهرش نابینا باشد. **تفاسیر المیزان و نمونه***
امام رضا علیه السلام در پاسخ این سؤال که چرا خداوند تمام جهانیان را در زمان حضرت نوح غرق کرد و حال آنکه در میان آنان اطفال و افراد بیگناه نیز بودند، فرمودند: طفلی در میان آنان نبود، زیرا مدّت چهل سال آنان عقیم ونازا شده بودند و بیگناهان نیز چون به کار دیگران راضی بودند و رضایت به کار دیگران مانند انجام همان کار است. **تفسیر اثنی عشری***
پیام ها
1- ایمان، سبب نجات وتکذیب، وسیله و زمینهی هلاکت است.«أنجینا... أغرقنا»
2- حوادث و عوامل طبیعی و تحوّلات تاریخی، به دست خداوند است و بر اساس افکار و اعمال و اخلاق مردم صورت میگیرد. «أنجینا... أغرقنا الّذین کذّبوا بآیاتنا»
3- کوردلی، عامل اصلی تکذیب دعوت انبیاست. «عمین» بنابراین ایمان و پیروی از انبیا، نشانهی بصیرت است.