تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 4(سوره های اعراف و انفال)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره انفال آیه 6

یُجَدِلُونَکَ فِی الْحَقِ‏ّ بَعْدَ مَا تَبَیَّنَ کَأَنَّمَا یُسَاقُونَ إِلَی الْمَوْتِ وَ هُمْ یَنظُرُونَ‏
آنان درباره‏ی حقّ (بودنِ جنگ بدر)، پس از آنکه روشن شده بود، با تو مجادله می‏کنند. (چنان ترسیده‏اند که) گویی به سوی مرگ رانده می‏شوند و (نابودی خود را) می‏نگرند.
نکته ها
جدال گروهی از مسلمانان با پیامبر صلی الله علیه وآله، در مسیر جنگ بدر، بر سر این بود که امکانات و نفرات کافی ندارند و تنها برای تصاحب اموال تجّار قریش خارج شده‏اند، نه برای جنگ با لشکر قریش و با اینکه این واقعیّت را می‏دانستند که فرمان خداوند است، ولی از اعتراض خود دست‏بردار نبودند؛ البتّه بعضی هم مانند مقداد می‏گفتند: ما مثل اصحاب موسی علیه السلام نمی‏نشینیم که بگوییم شما بروید بجنگید، بلکه اهل جنگیم و هر چه فرمان دهی می‏پذیریم. ولی بعضی از روی ترس و اینکه آمادگی جنگ ندارند، با رسول خدا صلی الله علیه وآله مجادله می‏کردند و حرکت به سوی جهاد و جنگ بدر را به منزله‏ی حرکت به سوی مرگ می‏پنداشتند. ولی حوادث پس از آن وپیروزی در جنگ نشان داد که آنان اشتباه می‏کرده‏اند.
جدال و گفتگویی که برای انکار حقّ باشد مطرود است و آن اقسامی دارد:
الف: گاهی پس از روشن شدن حقّ است. «یجادلونک فی الحقّ بعد ما تبیّن»
ب: گاهی از روی علم و آگاهی نیست. «فلم تحاجّون فیما لیس لکم به علم» **آل‏عمران، 66***
ج: گاهی برای از بین بردن حقّ است. «و یجادل الّذین کفروا بالباطل لیدحضوا به الحقّ» **کهف، 56***
البتّه گاهی بحث و مجادله برای تصدیق حقّ است که باید به نیکوترین شکل صورت بگیرد و نیکوترین آنها، بهترین است. «و جادلهم بالّتی هی احسن» **نحل، 125***

پیام ها
1- همه‏ی یاران پیامبر صلی الله علیه وآله، مطیع امر آن حضرت نبودند. «یجادلونک»
2- افراد تن‏پرور و ترسو، برای گریز از فرمان حقّ و جهاد، همیشه دست به جدال و توجیه زده و بهانه‏جویی می‏کنند. «یجادلونک فی الحقّ»
3- اگر روحیّه‏ها و انگیزه‏ها سالم نباشد، دانستن حقّ به تنهایی کارساز نیست. «بعد ما تبیّن»
4- گاهی انسان چنان سقوط می‏کند که با شناخت حقّ و فرمان حقّ، باز مخالفت می‏کند. «یجادلونک فی الحقّ بعد ما تبیّن»
5 - حرکت سربازان ضعیف الایمان و بی‏روحیه به سوی نبرد، بسیار دشوار و همراه با ترس و دلهره‏ی فراوان است. «یُساقون الی الموت»