وَ الْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ فَمَن ثَقُلَتْ مَوَ زِینُهُ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
و در آن روز (قیامت،) سنجش (اعمال بر پایهی) حقّ است. پس هر کس کارهای سنجش شدهاش سنگین باشد، پس آنان همان رستگارانند.
نکته ها
«میزان»، وسیلهی سنجش است و هر چیزی وسیلهی سنجش خاصّی دارد، مثلاً دیوار را با شاقول، گرمی و سردی هوا را با دماسنج، میوه را با کیلو و پارچه را با متر میسنجند، همان گونه که وسیلهی سنجش انسانهای عادّی، انسانهای کامل میباشند.
میزانِ روز قیامت حقّ و حقیقت است. در آن روز هم حاکمیّت با حقّ است، «هنالک الولایة للّه الحقّ» ** کهف، 44*** هم روز حقّ است، «ذلک الیوم الحقّ» **نبأ، 39*** و هم میزانِ سنجش، حقّ است. «و الوزن یومئذ الحقّ»
امام صادق علیه السلام در تفسیر آیهی «ونضع الموازین القسط» **انبیاء، 47*** فرمود: میزان، انبیا و اوصیا میباشند. **تفسیر المیزان*** چنانکه در زیارت مطلقهی حضرت امیر علیه السلام میخوانیم: «السّلام علی میزان الاعمال» یعنی اینان، معیار و میزان سنجش اعمال دیگرانند.
حضرت علی علیه السلام فرمودند: حسنات، موجب سنگینی میزان و سیّئات و گناهان، موجب سبکی آن است. **بحار، ج90، ص141***
1- تشکیلات قیامت، حساب شده و قانونمند است و حسابرسی، قضاوت، صدور حکم و پاداش و کیفر، همه بر اساس حقّ است. «والوزن یومئذ الحقّ»
2- خداوند، خواهان رسیدن انسان به حقّ و دستیابی به عقاید و کردارهای شایسته و صحیح است. «والوزن یومئذ الحقّ»
3- برای هر کس، چندین وسیله و معیار سنجش و محاسبه در کار است. «موازینه»
4- توقّع سعادت و پاداش بدون عمل، بیهوده است. «فمَن ثَقُلت ... المفلحون»