وَ نَزَعَ یَدَهُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَآءٌ لِّلنّظِرینَ
قَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَذَا لَسَحِرٌ عَلِیمٌ
و (موسی) دست خود را (از گریبانش) بیرون آورد، پس ناگهان آن (دست) برای بینندگان سفید و درخشان مینمود.
اشراف و اطرافیان قوم فرعون گفتند: همانا او (موسی) ساحری بسیار ماهر و داناست.
نکته ها
پیام ها
1- پیامبران در کنار انذار (اژدها شدن عصا که نوعی ترس و وحشت داشت)، بشارت و دست نورانی نشان میدهند. «بیضاء» (در برابر متکبّر، ابتدا باید غرور او را درهم شکست، آنگاه دست نوازش را نیز نشان داد.)
2- سفید گشتن دست موسی، معجزهی دیگر آن حضرت و امری غیر منتظره و قابل رؤیت برای همگان بود. «فاذا هی بیضاء للناظرین»
3- اطرافیان طاغوتها، در جنایات آنان سهیماند. «قال الملأ من قوم فرعون»
4- اطرافیان ضمن اقرار به عظمت کار حضرت موسی، بازهم تلاش میکردند نظام فرعونی را حفظ کنند. «انّ هذا لساحر مبین»
5 - افراد مستکبرِ لجوج، در مواجهه با دلیل و منطق و احتمال شکست، دست به توجیه زده و سرسختتر میشوند. «انّ هذا لساحر علیم» («انّ» وحرف «لام» وجمله اسمیّه، نشانهی تأکید است)
6- مخالفان سعی میکنند با تهمت، چهرهی انبیا را خراب کنند. «لساحر علیم»