فَأَنجَیْنَهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ الْغَبِرِینَ
پس ما لوط و خاندان او را به جز همسرش، که از بازماندگان (در عذاب) بود، نجات بخشیدیم.
نکته ها
«غابِر»، به معنای بازمانده است. کسی که همراهانش بروند و او باقی بماند. بنابراین لوط و یارانش از شهر خارج شدند و زمینهی عذاب فراهم شد.
«اهل»، هم به خویشاوندان نزدیک گفته میشود و هم به پیروان راستین، ولی با توجّه به آیه 36 سوره ذاریات، به جز خویشاوندان نزدیک، هیچکس به آن حضرت ایمان نیاورد.
پیام ها
1- انسان آزاد است و خودش راه خود را انتخاب میکند. (همسر پیامبر با آنکه در خانهی وحی تغذیه میشود، ممکن است راه کفر را برگزیند، چنانکه همسر فرعون راه توحید را برگزید). «الاّ امرأته» بنابراین همه جا تفکّر و اخلاق و تصمیم، وابسته به اقتصاد و تحت پوشش بودن این و آن نیست.
2- در اسلام، عامل نجات انسان رابطهی مکتبی است، نه خویشاوندی. «الاّ امرأته» پس سرنوشت هرکس در گرو عمل خود اوست.
3- حسابِ بستگانِ رهبران الهی را از حساب خودشان جدا کنیم. «الاّ امرأته»
4- در اسلام، زن همانند مرد موجودی مستقلّ است. «الاّ امرأته» و از طرفی نباید موقعیّت و قداست کسی موجب توجیه خلافکاریهای بستگان او شود.