فَأَنجَیْنَهُ وَالَّذِینَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِینَ کَذَّبُواْ بَِایتِنَا وَمَا کَانُواْ مُؤْمِنِینَ
پس هود و همراهان (فکری و عملی) او را به رحمتی از خود نجات دادیم، و کسانی که آیات مارا دروغ شمردند و مؤمن نبودند، ریشهکن کردیم.
نکته ها
«دابر»، به معنای آخر و پایان چیزی است و «قطع دابر»، یعنی ریشهکن کردن و تا آخرین نفر را هلاک کردن.
هلاکت قوم عاد، با طوفانی عقیم کننده، شکننده، پر سر و صدا، سرد و مسموم بود که خداوند به مدّت هفت شب و هشت روز پیاپی بر آنان مسلّط کرد. طوفان چنان آنها را قلع و قمع کرد که همهی آنان همچون تنههای درختان خرما بر زمین افتادند. «فتَرَی القوم فیها صَرعی کانّهم اعجاز نخل خاویة» ** حاقّه، 7***
پیام ها
1- تنها انبیا و پیروان آنان، مشمول رحمت ویژه و نجاتبخشی الهیاند. «فانجیناه و الّذین معه برحمة منّا»
2- از تاریخ، عبرت بگیریم. «قطعنا دابر الّذین کذّبوا»
3- آنجا که هیچ گونه امیدی به ایمان آوردن مردم نیست، هلاکت، اساسی و ریشهای است. «و قَطَعنا دابر... ما کانوا مؤمنین»