مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَآ أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ وَ کُنتُ عَلَیْهِمْ شهِیداً مَّادُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنتَ أَنتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ وَأَنتَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ
(حضرت عیسی به خداوند گفت:) من، به آنان نگفتم مگر آنچه مرا به آن فرمان دادی که بپرستید خداوندی را که پروردگار من و پروردگار شماست، و تا زمانی که در میان آنان بودم، شاهد و ناظر بر آنان بودم، پس چون مرا (از میانشان) باز گرفتی، تو خود بر آنان مراقب بودی و تو بر هر چیز گواهی.
نکته ها
«توفّی» به معنای اخذ و گرفتن تمام و کمال است و مرگ یکی از مصادیق آن است. خداوند حضرت عیسیعلیه السلام را از میان قومشان برداشته و تا زمان قیام امام زمانعلیه السلام زنده نگه میدارد و همراه آن حضرت ظهور خواهد کرد.
پیام ها
1- پیامبران معصومند و جز فرمان خدا، کاری را انجام نمیدهند و در وحی هیچ تغییر و تصرّفی نمیکنند. «ما قلت لهم الاّ ما أمرتنی به»
2- حضرت عیسی، خود را همچون دیگران، دست پروردهی خدا میداند. «ربّی و ربّکم»
3- انبیا، ناظر بر افعال مردمند. «کنت علیهم شهیداً»
4- دعوت به یکتاپرستی، مهمترین وظیفهی انبیاست. «ان اعبدوا اللَّه» (با اینکه مأموریّت عیسی تنها توحید نبوده، امّا آیه فقط توحید را مطرح میکند)
5 - دلیل و ملاک پرستش خدا، ربوبیّت اوست. «ان اعبدواللَّه ربّی و ربّکم»