وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِکَ فَحَاقَ بِالَّذِینَ سَخِرُواْ مِنْهُم مَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ
و قطعاً پیامبرانی پیش از تو هم استهزا شدند، پس عذابی که به استهزای آن میپرداختند بر مسخرهکنندگان از ایشان فرود آمد.
نکته ها
این آیه، تسکینی برای پیامبر اسلام است، که اوّلاً: پیامبران پیشین هم مورد استهزا قرار گرفتهاند. ثانیاً: نه تنها عذاب اخروی، بلکه قهر دنیوی هم دامنگیر استهزا کنندگان میشود.
پیام ها
1- یاد مشکلات دیگران، صبر انسان را زیاد میکند و مبلغ دین نباید از استهزای مخالفان دلتنگ شود. «لقد استهزیء برُسلٍ من قبلک»
2- استهزا، یکی از جنگهای روانی دشمن و برای تضعیف روحیهی رهبران است که باید در برابر آن مقاومت کرد. «استهزیء برسل من قبلک»
3- مسخره کنندگان، عاقبت ذلیل میشوند و استهزا، دامن خودشان را میگیرد. «فحاق بالّذین سخروا»
4- استهزای دین، یکی از گناهان کبیره است که وعدهی عذاب بر آن داده شده است. «فحاق بالّذین سخروا...»
5 - خداوند حامی انبیاست واستهزا کنندگان را هلاک میکند. «فحاق بالّذین سخروا...»
6- استهزا شیوه دائمی کفّار است. «کانوا به یستهزءون»