وَمِنَ الَّذِینَ قَالُواْ إِنَّا نَصَرَی أَخَذْنَا مِیثَقَهُمْ فَنَسُواْ حَظّاً مِّمَّا ذُکِّرُواْ بِهِ فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَآءَ إِلَی یَوْمِ الْقِیَمَةِ وَ سَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا کَانُواْ یَصْنَعُونَ
و از کسانی که گفتند ما مسیحی هستیم پیمان گرفتیم، پس آنان (نیز همچون بنیاسرائیل) بخشی از آنچه را تذکّر داده شده بودند فراموش کردند، پس دشمنی و کینه را تا روز قیامت در میانشان قرار دادیم و خداوند به زودی آنان را به آنچه انجام میدهند آگاه خواهد ساخت.
نکته ها
«نصاری»، جمع «نصرانی» است، شاید هم چون شعار یاران حضرت عیسی «نحن انصار اللّه» **صف، 14.*** بود، مسیحیان را نصارا گفتهاند.
«بَغضاء»، دشمنی در قلب، و «عداوت»، بروز ظاهری آن است.
فراموشی بخشی از تذکّرات، این است که مسیحیان از مرز توحید گذشته به تثلیث رسیدند و به جای پذیرش حضرت محمّد صلی الله علیه وآله نشانههای او را کتمان کردند.
«أغرینا» در اصل به معنای چسباندن چیزی است، یعنی مایه اتّصال آنها عداوت است.
پیام ها
1- ادّعا بسیار است، امّا عمل اندک. «قالوا انّا نصاری... فنسوا حظّاً مما ذکّروا...»
2- هرکس ادّعایی دارد باید مسئولیّتی را بپذیرد. «قالوا انّا نصاری اخذنا میثاقهم»
3- نتیجهی فراموشی تذکّرات الهی و بشارات عَهدَین، تفرقه و عداوت است. «فنسوا... اغرینا بینهم العداوة»
4- از پیامدهای تلخ پیمان شکنی دیگران عبرت بگیریم. (از نصارا پیمان گرفتیم، چون فراموش کردند گرفتار بدبختی شدند). «اخذنا میثاقهم... فنسوا... فاغرینا»
5 - یهود و نصارا تا قیامت باقیاند و منقرض نمیشوند. «الی یوم القیامة»
6- تفرقه و دشمنی، از عذابهای الهی است. «نسوا... فأغرینا»
7- همهی کارها زیر نظر خداوند است و پاداش و کیفر خواهد داشت. «ینبئهم اللّه بما کانوا یصنعون»