تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 3(سوره های مائده و انعام)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره انعام آیه 161

قُلْ إِنَّنِی هَدَینِی رَبِّی إِلَی‏ صِرَ طٍ مُسْتَقِیمٍ دِیناً قِیَماً مِلَّةَ إِبْرَهِیمَ حَنِیفاً وَمَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ

بگو: همانا پروردگارم مرا به راهی راست هدایت کرده، دینی استوار که همان آیین حقّ گرای ابراهیمی است، و او از مشرکان نبود.
نکته ها
کلمه‏ی «قِیَم» و «قیّم»، به معنای راستی، استواری و پایداری است، آری، دینی استوار و جاوید می‏ماند که به مسائل مادی و معنوی این جهان و آن جهان مردم توجّه کند.
امام حسین علیه السلام فرمود: هیچ کس جز ما و شیعیان ما، پیرو آیین ابراهیم‏علیه السلام نیست. ** تفسیر نورلثقلین.***
پیام ها
1- سخنان و تعالیم پیامبر، نظر شخصی او نیست، بلکه متن وحی الهی است، که باید به مردم اعلام کند. «قل»
2- راه مستقیم، راه پیامبر است. «هدانی ربّی الی صراط مستقیم»
3- هدایت، تنها کار خداست، انبیا هم با هدایت الهی راه مستقیم را پیدا می‏کنند. «هدانی ربّی»
4- هدایت، از شئون ربوبیّت است. «هدانی ربّی»
5 - راه ابراهیم‏علیه السلام، همان یکتاپرستی است، نه افکار شرک آلود. «حنیفاً و ما کان من المشرکین» (مشرکان، عقائد انحرافی خود را به ابراهیم‏علیه السلام نسبت می‏دادند)
6- بت‏شکنی و اعراض از شرک، تنها کار پیامبر اسلام نیست، بلکه او به پیروی از حضرت ابراهیم چنین می‏کرده است. «ملّة ابراهیم حنیفاً»
7- اساس ادیان توحیدی در طول تاریخ، یکی بوده است. اسلام، همان آیین حضرت ابراهیم است و تنفّر از شرک، راه همه‏ی پیامبران می‏باشد. «قل انّنی... ملّة ابیکم ابراهیم و ما کان من المشرکین»