یَأَهْلَ الْکِتَبِ قَدْ جَآءَکُمْ رَسُولُنَا یُبَیِّنُ لَکُمْ عَلَی فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَآءَنَا مِن بَشِیرٍ وَلَا نَذِیرٍ فَقَدْ جَآءَکُم بَشِیرٌ وَ نَذِیرٌ وَاللَّهُ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
ای اهل کتاب! همانا رسول ما در دورانی که پیامبرانی نبودند به سوی شما آمد تا (حقایق را) برای شما بیان کند، تا مبادا بگویید: مارا بشارت دهنده و بیمدهندهای نیامد، براستی بشیر و نذیر برایتان آمد، و خداوند بر هر چیز تواناست.
نکته ها
فترت و فاصلهی زمانی میان حضرت مسیحعلیه السلام تا حضرت محمد صلی الله علیه وآله حدود ششصد سال است. البتّه در دورههایی که پیامبری مبعوث نمیشود، زمین خالی از حجت خدا نیست، چون اوصیای پیامبران بودهاند. به تعبیر حضرت علی علیه السلام : هرگز زمین خالی از حجّت نیست، چه قدرت داشته باشد یا نه، چون راه خدا نباید برای پویندگان مخفی بماند. **نهج البلاغه، کلمات قصار 147.*** پس ایّام فترت، به معنای رها کردن مردم نیست.
فترتها و فاصلههای کوتاه مدت یا دراز مدت، حکمتهایی دارد واز برنامههای مفید در نظام تربیتی الهی است. نمونههایش در تاریخ، جدا شدن حضرت موسیعلیه السلام از مردم، اعتکاف انبیا، قطع وحی از پیامبر و غیبت صغری و کبرای امام مهدیعلیه السلام میباشد.
پیام ها
1- اسلام اهلکتاب را به سوی ایمان فرا میخواند. «یا اهل الکتاب قد جائکم»
2- بیان حقایقی که کتمان یا تحریف و یا فراموش شدهاند، یکی از رسالتهای انبیاست. «یبیّن لکم»
3- احکام الهی، نیاز به تبیین پیامبران دارد. «رسولنا یُبیّن لکم»
4- بعثت، راه عذر و بهانه را به روی انسان میبندد. «ان تقولوا ماجائنا من بشیر»
5 - بشارت و انذار، از شیوههای تبلیغی انبیاست. «جائکم بشیر ونذیر»
6- انسان در انتخاب راه آزاد است، انبیا فقط بشارت و هشدار میدهند واجبار و اکراهی ندارند. «فقد جائکم بشیر ونذیر»
7- نمیتوان گفت که چگونه یک پیامبر درس نخوانده میتواند بیانگر معارف کتمان شده و تحریفهای صورت گرفته در دین باشد، چون خداوند بر هر کاری تواناست. «واللّه علی کل شی قدیر»