فَمَن تَابَ مِن بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ یَتُوبُ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
پس هرکه بعد از ظلمش توبه کند و (کارهای فاسد خویش را) اصلاح نماید، قطعاً خداوند توبه او را میپذیرد، همانا خداوند، آمرزندهی مهربان است.
نکته ها
در اسلام، مجازات در کنار ارشاد و تربیت و رحمت است. در آیهی قبل، کیفر سارق بیان شد، اینجا دعوت به توبه به درگاه خدای غفور و اصلاح بدیهاست که سبب میشود تا خداوند لطفش را به بنده باز گرداند.
اگر سارق پیش از دستگیری توبه کند و مال را پس دهد، هم در دنیا بخشیده میشود و هم در آخرت، ** کافی، ج7، ص250.*** ولی پساز دستگیرشدن، حد اجرا میشود ونقش توبه تنها برای قیامت است.
در حدیث آمده است: سارقی که دستش قطع شده بود، از پیامبراکرم صلی الله علیه وآله پرسید: آیا برای من راه توبه باز است؟ فرمود: آری! تو امروز (که حدّ بر تو جاری شد،) مثل همان روزی که از مادر متولّد شدی هستی. **تفسیر المیزان.***
پیام ها
1- برای انسان خطاکار، همیشه راه بازگشت و اصلاح، باز است. «فمن تاب»
2- توبه، تنها یک ندامت درونی نیست، بلکه باید همراه با جبران مفاسد گذشته باشد. «واصلح»
3- اگر انسان توبه کند، خداوند هم توبه او را میپذیرد. «یتوب علیه»
4- سرقت، ظلم به خود و جامعه و تجاوز به امنیّت جامعه است. «بعد ظلمه»
5 - مجرمان را باید به راه خدا دعوت و امیدوار کرد. «فانّ اللّه یتوب، غفور، رحیم»