(9) یَمُوسَی إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
ای موسی! همانا این منم خدای عزیز حکیم.
نکتهها:
در قرآن 136 مرتبه نام حضرت موسی و در 34 سوره داستان او ذکر شده و حدود 900 آیه دربارهی ماجرای بنیاسرائیل است.
حضرت موسی با همسر باردارش از مَدْیَن به سوی مصر در حرکت بود. شب و سرما و طوفان بیابان از یک سو و وضع حمل همسرش از سوی دیگر موسی را به تکاپو واداشت؛ آیات مورد بحث به این ماجرا نظر دارد.
در میان تمام احتمالات، بهنظر میرسد که مراداز «مَن فیالنّار» حضرت موسی است که در منطقه آتش بود ومراد از «مَنحَولها» خانواده او یا پیامبرانی که در ارضمقدّسه بودهاند.
آتش در قرآن
* ابلیس به آن افتخار کرد. (خلقتنی من نار)**اعراف، 12.***
* کافر به آن کیفر میشود. (تصلی ناراً حامیه)**غاشیه، 4.***
* ابراهیم در آن سالم ماند. (یا نار کونی برداً)**انبیاء، 69.***
* موسی به سراغ آن رفت، ولی پیامبر شد. (انست ناراً ... نودی)**نمل، 7 - 8.***
* ذوالقرنین به وسیله آن فلزات را ذوب وسدسازی کرد. (قالانفخوا حتّیاذا جعله ناراً)**کهف، 96.***
پیامها:
1- داستان موسی قابل ذکر و مایهی تذکّر است ونباید فراموش شود. (اذ قال...)
2- گاهی در مسیر کمک به همسر و خانواده، الطاف ویژهای پیدا میشود. (آتیکم بشهاب... نُودِی)
3- مرد، مسئول اداره امور زندگی همسر است. (آتیکمبشهابقبس لعلّکم تصطلون)
4- انبیا زندگی عادّی داشتند. (آتیکم بشهابقبسلعلّکم تصطلون)
5 - ما مأمور به ظاهریم، الطاف خفیّه کار خداست. (فلما جاءها نودی)
6- سخن خداوند با موسی، گرفتن پیام رسالت و نمایش معجزات و بعثت سایر انبیا در آن منطقه رمز برکت است. (بورک مَن فی النار و مَن حولها)
7- نداهای الهی به پیامبران را وهم وخیال نپنداریم. (در کنار کلمهی «نودی»، «سبحان اللّه» آمده، یعنی خداوند منزّه است از این که این ندا وهم و خیال و وسوسه باشد).
8 - بعثت انبیا از شئون ربوبیّت الهی است. (نودی - رب العالمین)
9- لازمهی ربوبیّت، عزّت و حکمت است. (ربّ العالمین ... العزیز الحکیم)