(9) اُنظُرْ کَیْفَ ضَرَبُواْ لَکَ الْأَمْثَلَ فَضَلُّواْ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ سَبِیلاً
بنگر که چگونه برای تو مَثَلها زدند (و تو را چگونه وصف کردند) پس گمراه شدند؛ در نتیجه نمیتوانند راهی (به حقیقت) بیابند.
نکتهها:
ممکن است معنای آیه این باشد: کسانی که با طرح توقّعات و بهانههای نابجا مانع ارشاد انبیا میشوند، راه به جایی نمیبرند؛ یعنی در هدف موفّق نمیشوند. به قول شاعر: عِرض خود میبری و زحمت ما میداری.
پیامها:
1- بهانهجوئیهای دشمن را با دقّت بنگرید. (اُنظر)
2- در برابر تضعیفهای مخالفان، شما نیز انحرافات آنان را بیان کنید. (ضربوا لک الامثال فضلّوا فلا یستطیعون سبیلا)
3- تشبیه و تمثیل نابجا، زمینهی انحراف است. (فضلّوا)
4- رها کردن منطق و معجزه و کمالات پیامبر و رفتن به سراغ مال و مقام و بهانهجویی، گمراهی است. (فضلّوا)