(67) مُسْتَکْبِرِینَ بِهِ سَمِراً تَهْجُرُونَ
در حالی که نسبت به آن (پیامبر و قرآن) تکبّر میورزیدید و شبها تا دیروقت بدگویی میکردید.
نکتهها:
«نکوص» به معنای بازگشت به عقب است و «علی اَعقابکم» تأکید آن است.
«سامر» از «سَمر» به معنای گفت وگوی شبانه است.
«هَجر» به معنای جدایی و «هُجر» ناسزا و فحش را گویند که سبب جدایی است.
پیامها:
1- ارتجاع واعراض از حقّ، از اوصاف مرفّهان ومستکبران است. (فکنتم علی اعقابکم تنکصون)
2- بیاعتنایی به انبیا، نشانهی رشد و ترقّی نیست، بلکه عامل سقوط و عقبگرد است. دستورات و قوانین الهی، عامل رسیدن به تکامل و اعراض از آنها مایهی سقوط است. (اعقابکم تنکصون)
3- بدتر از عقبگرد واعراض از حقّ، آن است که هدف از این عمل، استکبار باشد. (مستکبرین به)
4 - کسی که روز منطق ندارد، شب یاوهسرایی میکند. (سامراً تَهجُرون)
5 - کسی که حرف حساب ندارد، فحش میدهد. (تَهجُرون)