(25) یَوْمَئِذٍ یُوَفِّیهِمُ اللَّهُ دِینَهُمُ الْحَقَّ وَ یَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِینُ
در آن روز، خداوند جزای حقّ آنان را بیکم و کاست خواهد داد و آنان خواهند دانست که خداوند همان حقیقت آشکار است.
نکتهها:
کلمهی «دین» در آیه، یا به معنای جزاست و یا به معنای شریعت. بنابراین معنای آیه یا آن است که در قیامت خداوند جزای مردم را کاملاً میدهد و یا آنکه شریعت حقّه در آن روز عرضه خواهد شد و همهی مکتب سازان خیالی خواهند فهمید که خداوند همان معبود واقعی بر حقّ و روشن است.**تفسیر المیزان.***
در دنیا بخاطر محدودیتهایی که هست کیفر کامل داده نمیشود. مثلاً اگر خلبانی شهری را بمباران کرد و هزاران نفر را کشت، ما در دنیا چگونه او را کیفر کنیم، امّا در قیامت محدودیت نیست و مجرم بارها در دوزخ سوخته و دوباره زنده میشود.
پیامها:
1- تنها در قیامت است که کیفرها بطور کامل داده میشود. (یومئذ یُوَفّیهم)
2- کیفرهای الهی در قیامت بر اساس شهادت وگواهی وحقّ است. (تشهد علیهم... یُوَفّیهم اللّه)
3- خداوند از کیفر و پاداش کسی نمیکاهد. (یُوَفّیهم)
4- در قیامت، وقتی پردههای غفلت، غرور، جهل، تبلیغات کاذب و هوسها کنار میروند، مردم حقیقت را میفهمند. (و یعلمون)