(26) وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَهِیمَ مَکَانَ الْبَیْتِ أَن لَّا تُشْرِکْ بِی شَیْئاً وَطَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّآئِفِینَ وَالْقَآئِمِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ
و (به یادآور) آنگاه که مکان کعبه را برای ابراهیم آماده ساختیم (به او گفتیم:) هیچ گونه شرکی نسبت به من روا مدار و خانهی مرا برای طواف کنندگان وقیام کنندگان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان پاکیزه دار.
پیامها:
1- ماجرای کعبه و ابراهیم واقعهای است که نباید فراموش شود. (و اذ)
2- همهی ما محتاج توفیقات الهی هستیم. (بَوّأنا)
3- مکانهای مقدّس باید در اختیار افراد مقدّس قرار گیرد. (بَوّأنا لابراهیم مکان البیت)
4- مردم دنیا، کعبه را از قدیم میشناختند. (البیت)
5 - هیچ گونه شرکی برای خدا مجاز نیست. (لا تُشرک بیشیئاً)
6- اوّل طهارت درون، بعد پاکی برون. (لا تُشرک بی - طَهّر بَیتی)
7- خدمت به مسجد، افتخاری ابراهیمی است. (طَهِّر بَیتی)
8 - تنها خودسازی کافی نیست، خدمت به خلق نیز لازم است. (لاتُشرک بی... طَهِّر بیتی للطّائفین و...)
9- هر کجا به خدا منسوب باشد مقدّس است و همه باید به آن احترام بگذارند. (طَهّر بَیتی)
10- مرکز عبادت باید پاک باشد. (طَهّر بَیتی)
11- نماز و نمازگزار به قدری عزیز است که حتّی ابراهیم باید خادم مکان آن باشد. (طَهّر بَیتی للطّائفین... و الرُّکّع السؤجود)
12- حقّ مسجد الحرام، طواف و قیام و نماز است و از میان اینها طواف، پاداش بیشتری دارد. (للطّائفین) (اینکه نام طواف قبل از رکوع آمده شاید اشاره به این باشد که در مسجدالحرام، طواف مهمتر از نماز است)