(41) أَلَّذِینَ إن مَّکَّنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَءَاتَوُاْ الزَّکَوةَ وَ أَمَرُواْبِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْاْ عَنِالْمُنْکَرِ وَلِلَّهِ عَقِبَةُ الْأُمُورِ
کسانی که اگر آنان را در زمین به قدرت رسانیم، نماز بر پا میدارند و زکات میدهند و (دیگران را) به خوبیها دعوت میکنند و از بدیها باز میدارند؛ و پایان همهی امور برای خداست.
نکتهها:
اگر قدرت و امکانات، در دست افراد صالح باشد، بهرهبرداری صحیح میکنند و اگر در اختیار نااهلان قرار گیرد سوء استفاده میکنند. بنابراین دنیا و قدرت، برای گروهی نعمت و برای گروهی وسیلهی بدبختی است و قرآن از هر دو نمونه یاد کرده است: اگر مؤمنان به قدرت برسند، به سراغ نماز و زکات و امر به معروف میروند ولی انسانهای منحرف و نااهل، اگر قدرتمند شوند کارشان طغیان است، (اِنّ الانسان لَیَطغی)**علق، 6. ***و در راه نابودی منابع اقتصادی و نسل بشر گام بر میدارند، (و اذا تَولّی سَعی فی الارض لیفسد فیها و یُهلک الحَرث و النَّسل)**بقره، 205.*** و عاقبت، مردم را به دوزخ میکشانند. (ائمّة یدعون الی النّار)**قصص، 41.***
پیامها:
1- یاری خداوند از طریق احیای دین اوست. (و لینصرنّ اللّه من ینصره)، (الّذین اِن مَکّنّاهم...)
2- امر به معروف و نهی از منکر، به قدرت نیاز دارد. (مکّنّاهم)
3- پیروزی مؤمنان، زمینهی بندگی و تعاون مالی و فرهنگی را فراهم میکند و غفلت و غرور را از بین میبرد. (اِن مَکّنّاهم ...)
4- برای مؤمنان، تمام زمین یکسان است، آنان هر کجا که توان دارند هدف مقدّس خود را پیاده میکنند. (فی الارض)
5 - همهی قدرتها را از خدا بدانیم. (مَکّنّا)
6- اوّلین ثمرهی حکومت صالحان، نماز و زکات و امر به معروف و نهی از منکر است. (اِن مکّناهم فی الارض اَقاموا الصلوة ...)
7- رابطه با خدا و دستگیری از محرومان و آگاهی دادن به جامعه و جلوگیری از مفاسد، از هم جدا نیست. (اَقاموا الصلوة و آتوا الزّکوة و امروا بالمعروف...)
8 - اقامهی نماز و ادای زکات و امر به معروف و نهی از منکر از وظایف و کارهای قطعی مسئولان حکومت اسلامی است. (اَقاموا) نه «یقیمون»
9- حاکمان مؤمن، هم در فکر ارتقای روحی و رشد امور معنوی هستند و هم به دنبال رفاه و حل مشکلات اقتصادی و فقرزدایی و اصلاح جامعه. (اَقاموا الصلوة و آتوا الزّکوة ...)
10- جامعهای تحت حمایت خداوند است که این چهار ارزش محوری را داشته باشد: نماز، زکات، امر به معروف و نهی از منکر. (و لینصرن اللّه من ینصره)، (الّذین اِن مکنّاهم اَقاموا الصلوة)
11- امر و نهی شما، زمانی در جامعه موثّر است که اوّل به وظایف فردی خود عمل کنید. (اقاموا الصلوة... اَمَروا بالمعروف)
12- اقامهی نماز، به قدرت و امکانات نیاز دارد. (اِن مکنّاهم ... اقاموا الصلوة)
13- زکات، همتای ناگسستنی نماز است. (اَقاموا الصلوة و آتوا الزکوة) (در 28 آیهی قرآن، زکات در کنار نماز آمده است).
14- با انجام همهی وظایف، باز هم به حسن عاقبت خود و نتیجهی نهایی کارتان مطمئن نشوید و بر خداوند امید و توکل داشته باشید. (وللّه عاقبة الامور)
15- امکانات، بیش از چند روزی در دست شما نیست. (وللّه عاقبة الامور)