(47) وَ هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الَّیْلَ لِبَاساً وَالنَّوْمَ سُبَاتاً وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُوراً
و او کسی است که شب را برای شما پوشش و خواب را آرام بخش گردانید و روز را زمان برخاستن (و تلاش) شما قرار داد.
نکتهها:
در قرآن کریم از چند چیز به عنوان «لباس» یاد شده است: شب، (جعل لکم اللیل لباسا)**فرقان، 47.***، همسر؛ (هُنّ لباسلکم وانتم لباس لهنّ)**بقره، 187. ***وتقوا (ولباسالتّقوی ذلک خیر)**اعراف، 26.***
«سَبت» یعنی قطع و تعطیل کار. به استراحت بعد از تلاش نیز «سبت» میگویند.**التحقیقفیکلماتالقرآن. ***«نُشور» از «نَشر»، به معنای پخش شدن مردم در روز برای کار و تلاش است.
پیامها:
1- گردش شب و روز تصادف نیست، اهداف و برنامههای حکیمانهای در آن نهفته است. (جعل لکم اللیل لباسا والنوم سُباتا)
2- پدیدهی شب، یک نعمت الهی برای بشر است. (لکم)
3- خواب و بیداری خود را با طبیعت هماهنگ کنیم. (اللیل لباسا والنوم سُباتا) تاریکی و سکوت، در ایجاد آرامش مؤثّرند، چنانکه وجود نور در تلاش و جنب و جوش انسان، مؤثّر است.
4- شب، حافظ جسم وسلامتی است، چنانکه لباس، حافظ بدن است. (اللیللباسا)
5 - گردش شب و روز و آرامش در شب و تلاش در روز، نشانهی ربوبیّت خداوند است. (ربّک کیف مدّ الظل... و هوالّذی...)