(50) وَلَقَدْ صَرَّفْنَهُ بَیْنَهُمْ لِیَذَّکَّرُواْ فَأَبَی أَکْثَرُ النَّاسِ إِلَّا کُفُوراً
و همانا ما آن (آیات قرآن یا ابر و باران) را در میانشان گونهگون کردیم تا شاید به یاد خدا بیفتند امّا اکثر مردم سر باز زدند و ناسپاسی کردند.
نکتهها:
ممکن است مراد از «تصریف» نقل و انتقال باران باشد، یعنی باران را به صورت مکرر و پراکنده فرستادیم، گاهی با قطرات ریز و گاهی با قطرات درشت، گاهی تند و گاهی کند و همهی این تغییرها و تنوّعها برای تذکّر و شکرگزاری است، امّا صد حیف که ...
و ممکن است مراد از جملهی «صرّفنا بینهم» تکرار و بیان نقلهای گوناگون آیات قرآن باشد، که این معنا در قرآن زیاد آمده است. «واللّه العالم»
پیامها:
1- یادآوری باید مکرر و متنوّع باشد. (صرّفنا)
2- قرآن، کتاب هدایت است وتکرار و تذکّر لازمهی هدایت. (صرّفنا... لیذّکّروا)
3- یادآوری نعمتها، شکر نعمتهاست و غفلت از آنها، کفران آنهاست. (لیذّکّروا... کفورا)
4- شاکران نعمتها، کم هستند. (فَابی اکثر الناس الاّ کفورا)