ابوجعفر محمد بن حسن طوسی از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که چون کار حسین علیهالسلام به آن جا کشید که کشید فرشتگان سوی خداوند عز وجل زاری کردند و گفتند: ای پروردگار آیا این آزار با حسین علیهالسلام برگزیده تو و فرزند پیغمبرت مرتکب میشود امام فرمود: پس خداوند سایه قائم را برای ایشان بر پای داشت و گفت: به این انتقام میکشم از ستمکاران بر وی.
شیخ صدوق از ابان بن تغلب روایت کرده است از ابی عبدالله صادق علیهالسلام گفت: چهارهزار ملک به یاری حسین علیهالسلام فرود آمدند آنان را اذن جنگ نداد بازگشتند باز رخصت طلبیدند فرود آمدند آن حضرت به شهادت رسیده بود و اکنون نزدیک مرقد او آشفته و گرد آلود بر او گریه میکنند تا روز قیامت و رئیس آنان فرشتهای است نامش منصور.
مؤلف گوید: احادیث بسیار روایت شده است که چهار هزار ملک نزدیک قبر او تا قیامت گریه میکنند.
و در بعض آن احادیث است که هیچ زائری به زیارت نرود مگر به پیش باز او روند و بیمار نگردد مگر عیادت او کنند و هیچ یک نمیرد مگر بر جنازه او نماز گذارند و پس از مردن برای او استغفار کنند و آمرزش از خدا خواهند و همه این فرشتگان در زمین به انتظار ظهور حضرت قائمند صلوات الله علیه.
و شیخ ابن قولویه از عبدالملک بن مقرن از ابی عبدالله جعفر صادق علیهالسلام روایت کرده است که گفت:
چون زیارت ابی عبدالله علیهالسلام کنید پیوسته خموش باشید و دم فرو بندید و سخن مگویید مگر به نیکی و فرمود: فرشتگان شب و روز که نگهبان خلقند چون (از آسمان فرود آیند) فرشتگان حائر را ملاقات و با آنها مصافحه کنند اینها از شدت گریه جواب ندهند تا هنگام زوال شود تا فجر روشن گردد پس از آن سخن گویند و از خبر آسمانها پرسند اما در بین این دو وقت سخنی نگویند و از گریستن و دعا سستی ننمایند.
از حریر روایت است که گفت: یا اباعبدالله علیهالسلام فدای تو شوم اجل شما خانواده بسیار نزدیک است با این حاجت مردم به شما. فرمود: هر یک از ما را صحیفهای است که هر چه باید انجام دهد در مدت زندگی خود در آن مکتوب است و چون به انجام سید داند که اجل او فرا آمده است و نبی صلی الله علیه و آله و سلم نزد او آید و خبر مرگ او بدهد و آن چه نزد خدای تعالی برای او آماده است (از نعمت و رحمت) او را بر آن آگاه کند و چون آن صحیفه به دست حسین علیهالسلام بدادند هر چه باید بکند یا نکند برای او تفسیر کردند و آن را بخواند هنوز از کارهای کردنی چیزها مانده بود به جهاد بیرون رفت و آن چه مانده بود واقع گشت و فرشتگان را خداوند تعالی دستوری خواستند یاری وی را و دستوری رسید اما تا خویشتن را ساختند و آماده آمدن گشتند آن حضرت به شهادت رسیده بود.
و چون فرود آمدند او را کشته یافتند گفتند: پروردگارا ما را رخصت دادی فرود آییم و او را یاری کنیم اکنون به شهادت رسیده است وحی رسید که ملازم بارگاه او باشید تا هنگام رجعت و اینک بر او زاری کنید و بر آن چه از دست شما رفت افسوس خورید زیرا که اختصاص به او یافتهاید پس فرشتگان پیوسته گریه میکنند و افسوس میخورند و بدین عمل تقرب به خدا میجویند تا هنگام رجعت یار او باشند.
از صفوان جمال روایت است از ابی عبدالله علیهالسلام گفت: درراه مدینه که به مکه میرفتم با آن حضرت گفتم: یا ابن رسول الله تو را اندوهگین و شکسته خاطر میبینم. فرمود: اگر آن چه را من میشنوم تو نیز بشنوی البته تو را از این سؤال باز دارد. گفتم: چه میشنوی فرمود: فرشتگان از خدا به تضرع میخواهند که کشندگان امیرالمؤمنین و حسین علیهماالسلام را لعن فرستد و زاری و شیون جن و جزع و گریه ملائکه را بر گرد وی میشنوم کیست با این حال خوردن و آشامیدن و خواب بر وی گوارا باشد.
و در بحار از حسین بن سلیمان روایت کرده است به اسناده از ابی معاویه از اعمش از جعفر بن محمد از پدرش از جدش علیهالسلام گفت: پیغمبر فرمود: آن شب که به آسمان رفتم صورت علی بن ابی طالب علیهالسلام را در آسمان پنجم دیدم، گفتم: ای حبیب من جبرئیل این صورت چیست؟ گفت: ای محمد صلی الله علیه و آله و سلم فرشتگان آرزو کردند صورت علی را علیهالسلام و گفتند: پروردگارا بنی آدم در دنیا هر صبح و شام از نظر بر رخسار علی بن ابی طالب علیهالسلام محبوب حبیب تو محمد صلی الله علیه و آله و سلم و جانشین و وصی و امین او بهره میبرند و ما را هم از صورت او بهرهور گردان چنان که اهل دنیا را بهره ور گشتند خداوند صورت او را برای آنها از نور قدس خود بیافرید پس علی علیهالسلام نزد ایشان است، شب و روز به زیارت او فائز میگردند و صبح و شام به روی او مینگرند.
و نیز گفت: خبر داد مرا اعمش از جعفر بن محمد علیهالسلام از پدرش گفت: چون ابن ملجم ملعون بر آن حضرت ضربت زد آن ضربت در صورت آن حضرت که در آسمان بود نمودار گشت و ملائکه پیوسته آن را میبینند و بر کشنده او لعن میفرستند و چون حسین بن علی علیهماالسلام به شهادت رسید آن فرشتگان فرود آمدند و آن حضرت را برداشتند و در کنار آن صورت علی علیهالسلام که در آسمان پنجم بود بداشتند پس هرگاه فرشتگانی از آسمان بالا فرود آیند یا از آسمان اول بالا روند به آسمان پنجم برای صورت علی علیهالسلام و او را نگرند یا حسین علیهالسلام را خون آلوده بینند بریزند ابن زیاد و کشندگان حسین بن علی علیهالسلام لعن کنند تا روز قیامت.
اعمش گفت: حضرت صادق علیهالسلام برای من فرمود این از علم مکنون و مخزون است و جز با کسی که شایسته آن باشد مگوی.
مترجم گوید: امام علیهالسلام فرمود: این از علم مخزون است به علت آن که ذهن اکثر مردم از شنیدن هر لفظ به معنی مادی آن منصرف میشود و هر چیز را عنصری و مادی پندارد و معانی دیگر را چون ببیند منطبق با علم ناقص آنها نمیگردد منکر میشود اما آن که میداند موجود منحصر در محسوس نیست و عوالم بسیار است داند که ممکن است امام علیهالسلام آوازی بشنود و دیگری نشنود و نیز داند هر چیز را در هر حائلی صورتی است چنان که میفنرسکی گوید:
چرخ با این اختران نغز و خوش و زیباستی - صورتی در زیر دارد آن چه در بالاستی
و عالم ملائکه و سماوات و مجردات به منزله عقل عالم کبیر و صورت هر چیز در آن است مانند عقل ما که صورت چیزها در آن هست و مرد دیندار باید چون حدیثی شنید و او را مستبعد آمد بی تأمل نکند بلکه در آن توقف و علم آن را به اهلش واگذارد.
و این که گویند: مخالف عقل را باید تأویل کرد برای کسی است که در علوم عقلیه و نقلیه راسخ باشد مانند علامه حلی و خواجه طوسی رحمهما الله نه آن که فرق میان یقین و ظن و مستبعد و محال نمیگذارد.