صاحبان آرزوهای دراز نه تنها در رنج و تعب دائم به سر میبرند، بلکه ناچارند شخصیّت انسانی خود را نیز در هم بشکنند و برای رسیدن به مقصود خیالی در برابر هر کس و ناکس خضوع کنند و دست التماس به سوی این و آن دراز نمایند و به زندگی ذلّتبار تن در دهند. در حدیثی از امیرمؤمنان علی علیه السّلام میخوانیم: ذلّ الرّجال فی خیبة الأمال؛ خواری مردان در ناکامی آرزوهاست.(280)