تربیت
Tarbiat.Org

اخلاق در قرآن جلد دوم - فروع مسائل اخلاقی
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

14 و 13 : شهوت پرستی و عفاف‏

اشاره :
شهوت در لغت دارای مفهوم عامی است که به هرگونه خواهش نفس و میل و رغبت به لذّات مادی اطلاق می‏شود؛ گاهی علاقه شدید به یک امر مادی را نیز شهوت می‏گویند.
مفهوم شهوت، علاوه بر مفهوم عام، در خصوص شهوت جنسی نیز به کار رفته است. واژه شهوت در قرآن کریم هم به معنی عام کلمه آمده است و هم به معنی خاص آن. در این بحث، نظر ما بیشتر به معنای خاص آن است، زیرا آثار مخرّب و زیانبار آن بیش از سایر کشش‏های مادی است.
شهوت نقطه مقابل عفت است. عفت نیز دارای مفهوم عام و خاص است.
مفهوم عام آن، خویشتن‏داری در برابر هرگونه تمایل افراطی نفسانی است و مفهوم خاص آن، خویشتن‏داری در برابر تمایلات بی‏بندوبار جنسی است.
عفت یکی از فضایل مهم اخلاقی در رشد و پیشرفت و تکامل جوامع انسانی است؛ اما شهوت که مقابل عفت قرار دارد، موجب سقوط فرد و جامعه می‏شود.
مطالعات تاریخی نشان می‏دهد که اشخاص یا جوامعی که بهره کافی از عفّت داشته‏اند، از نیروهای خداداد خود، بالاترین استفاده را در راه پیشرفت خود و جامعه خویش برده و در سطح بالایی از آرامش و امنیّت زیسته‏اند، اما افراد یا جوامعی که در شهوت‏پرستی غرق شده‏اند، نیروهای خود را از دست داده و در معرض سقوط قرار گرفته‏اند.
طبق نظر کارشناسان حقوقی، شهوت جنسی در ایجاد جرم و جنایت نقش عمده را دارد تا جایی که گفته شده است: در هر جنایتی، شهوت جنسی نیز بخیل بوده است. شاید این تعبیر، مبالغه‏آمیز باشد، ولی به یقین منشأ بسیاری از جنایات و انحرافات، طغیان غریزه جنسی و شهوت‏پرستی است. خون‏های بسیاری در این راه ریخته شده و اموال فراوانی بر باد رفته، اسرار مهم کشورها به وسیله زنان جاسوسی که سرمایه و ترفند کارشان استفاده از زیبایی و آلودگی‏یشان بوده، اِفشا شده و آبروی بسیاری از آبرومندان در این راه ریخته شده است.
طبق بیان آیات و روایات در می‏یابیم که یکی از ابزارهای مهم شیطان همین شهوت جنسی است. در قرآن کریم در موارد مختلف به عفت و شهوت‏پرستی اشاره شده است که ما در ذیل به بررسی آنها می‏پردازیم:
1- فخلف من بعدهم خلف أضاعوا الصّلوة و اتّبعوا الشّهوات فسوف یلقون غیّاً الّا من تاب و آمن و عمل صالحاً فأولئک یدخلون الجنّة و لایظلمون شیئاً (سوره مریم، آیه 59 و 60)
2- واللّه یرید أن یتوب علیکم و یرید الّذین یتّبعون الشّهوات أن تمیلوا میلاً عظیماً (سوره نساء، آیه 27)
3- و لوطاً اذ قال لقومه انّکم لتأتون الفاحشة ما سبقکم بها من أحد من العالمین أئنّکم لتأتون الرّجال و تقطعون السّبیل و تأتون فی نادیکم المنکر فما کان جواب قومه الّا أن قالوا ائتنا بعذاب اللّه ان کنت من الصّادقین (سوره عنکبوت، آیه 28 و 29)
4- و لمّا جاءت رسلنا لوطاً سی‏ء بهم ذرعاً و قال هذا یوم عصیب و جآءه قومه یهرعون الیه و من قبل کانوا یعملون السّیّئات قال یا قوم هؤلاء بناتی هنّ أطهرلکم فأتّقوا اللّه و لاتخزون فی ضیفی ألیس منکم رجل رشید قالوا لقد علمت ما لنا فی بناتک من حقّ و انّک لتعلم ما نرید قال لو أنّ لی بکم قوّة أو ءاوی الی رکن شدید قالوا یا لوط انّا رسل ربّک لن یصلوا الیک فأسر بأهلک بقطع من الّیل و لایلتفت منکم أحد الّا أمرأتک انّه مصیبها مآ أصابهم انّ موعدهم الصّبح ألیس الصّبح بقریب فلمّا جآء أمرنا جعلنا عالیها سافلها و أمطرنا علیها حجارة من سجّیل منضود مسوّمة عند ربّک و ما هی من الظّالمین ببعید (سوره هود، آیه 77 و 83)
5- کذّبت قوم لوط بالنّذر انّا أرسلنا علیهم حاصباً الّا ءال لوط نجّیناهم بسحر (سوره قمر، آیه 33 و 34)
6- و لوطاً اذقال لقومه أتأتون الفاحشة ما سبقکم بها من أحد من العالمین انّکم لتأتون الرّجال شهوة من دون النّساء بل أنتم قوم مسرفون و ما کان جواب قومه الّا أن قالوا أخرجوهم من قریتکم اناس یتطهّرون فأنجیناه و أهله الّا أمرأته کانت من الغابرین - و أمطرنا علیهم مطراً فانظر کیف کان عاقبة المجرمین (سوره اعراف، آیات 80 تا 84)
ترجمه :
1- امّا پس از آنان، فرزندان ناشایسته‏ای روی کار آمدند که نماز را تباه کردند و از شهوات پیروی نمودند و به زودی (مجازات) گمراهی خود را خواهند دید!
مگر آنان که توبه کنند و ایمان بیاورند و کار شایسته انجام دهند؛ چنین کسانی داخل بهشت می‏شوند و کمترین ستمی به آنها نخواهد شد.
2- خدا می‏خواهد شما را ببخشد (و از آلودگی پاک نماید)، امّا آنها که پیرو شهواتند، می‏خواهند شما به کلّی منحرف شوید.
3- و لوط را فرستادیم، هنگامی که به قوم خود گفت: شما عمل بسیار زشتی انجام می‏دهید که هیچ یک از مردم جهان پیش از شما آن را انجام نداده است.
آیا شما به سراغ مردان می‏روید و راه (تداوم نسل انسان) را قطع می‏کنید و در مجلستان اعمال ناپسند انجام می‏دهید؟! اما پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: اگر راست می‏گویی، عذاب الهی را بر ما بیاور!
4- و هنگامی که رسولان ما (فرشتگان عذاب) به سراغ لوط آمدند، از آمدنشان ناراحت شد و قلبش پریشان گشت و گفت: امروز روز سختی است! (زیرا آنها را نشناخت و ترسید، قوم تبهکار مزاحم آنها شوند).
قوم او (به قصد مزاحمت مهمانان) به سرعت سراغ او آمدند - و قبلاً کارهای بد انجام می‏دادند - گفت: ای قوم من! این‏ها دختران منند، برای شما پاکیزه‏ترند (با آنها ازدواج کنید و از زشتکاری چشم بپوشید!)، از خدا بترسید و مرا در مورد مهمانانم رسوا نسازید. آیا در میان شما یک مرد فهمیده و آگاه وجود ندارد؟!
گفتند: تو می‏دانی ما تمایلی به دختران تو نداریم و خوب می‏دانی ما چه می‏خواهیم!
گفت: (افسوس!) ای کاش در برابر شما قدرتی داشتم، یا تکیه‏گاه و پشتیبان محکمی در اختیار من بود! (آن گاه می‏دانستم با شما زشت سیرتان‏
ددمنش چه کنم!)
(فرشتگان عذاب) گفتند: ای لوط! ما فرستادگان پروردگار توییم؛ آنها هرگز دسترسی به تو پیدا نخواهند کرد! در دل شب، خانواده‏ات را (از این شهر) حرکت ده! و هیچ یک از شما پشت سرش را نگاه نکند، مگر همسرت که او هم به همان بلایی که آنها گرفتار می‏شوند، گرفتار خواهد شد! موعد آنها صبح است، آیا صبح نزدیک نیست؟!
و هنگامی که فرمان ما فرارسید، آن (شهر و دیار) را زیر و رو کردیم و بارانی از سنگ (گِلهای متحجّر) متراکم به روی هم، بر آنها نازل نمودیم.
(سنگ‏هایی که) نزد پروردگارت نشان‏دار بود و آن از (سایر) ستمگران دور نیست!
5- قوم لوط انذارها (و هشدارهای پی در پی پیامبرشان) را تکذیب کردند. ما بر آنها تُندبادی که ریگ‏ها را به حرکت در می‏آورد فرستادیم (و همه را هلاک کردیم)، جز خاندان لوط را که سَحرگاهان نجاتشان دادیم!
6- (و به خاطر آورید) لوط را، هنگامی که به قوم خود گفت: آیا عمل بسیار زشتی را انجام می‏دهید که هیچ یک از جهانیان، پیش از شما انجام نداده است؟!
آیا شما از روی شهوت به سراغ مردان می‏روید، نه زنان؟! شما گروه اسرافکار (و منحرفی) هستید.
ولی پاسخ قومش چیزی جز چنین نبود که گفتند: این‏ها را از شهرتان بیرون کنید که این‏ها مردمی هستند که پاکدامنی را می‏طلبند (و با ما هم صدا نیستند!).
(چون کار به اینجا رسید) ما او و خاندانش را رهایی بخشیدیم، جز همسرش که از بازماندگان (در شهر) بود.
و (سپس چنان) بارانی (از سنگ) بر آنها فرستادیم (که آنها را در هم کوبید و نابود ساخت.)
پس بنگر که سرانجام کار مجرمان چه شد!