درباره پیامدهای شهوتپرستی از هوای نفس، تعبیرات دقیق، حساب شده و تکاندهندهای در احادیث اسلامی دیده میشود که در این بحث تنها به کلام پیشوای متقیان حضرت علی علیه السّلام اشاره میشود:
1- امیرمؤمنان علی علیه السّلام میفرمایند: اهجروا الشّهوات فانّها تقودکم الی رکوب الذّنوب و التهجم علی السّیئات؛ از شهوات سرکش بپرهیزید که شما را به ارتکاب انواع گناهان و هجوم بر معاصی میکشاند.(451)
2- این مسئله گاهی به قدری شدید میشود که به کلّی دین انسان را بر باد میدهد؛ چنان که در حدیث دیگری میفرمایند: طاعة الشّهوة تفسد الدّین؛ فرمانداری از شهوات نفسانی، دین انسان را فاسد میکند.(452)
3- آن حضرت علیه السّلام در تعبیر دیگری میفرمایند: طاعة الهوی تفسد العقل؛ هواپرستی عقل انسان را فاسد میکند.(453)
4- در جای دیگر میفرمایند: الجاهل عبد شهوته؛ انسان نادان بنده شهوت خویش است(454)؛ یعنی، انسان جاهل مثل برده خوار و ذلیلی است که در برابر شهوت خویش، هیچ اختیاری از خود ندارد.
5- در تعبیر دیگر میفرمایند: عبد الشّهوة اسیر لاینفکّ أسره؛ برده شهوت چنان اسیر است که هرگز روی آزادی را نخواهد دید.(455)
6- آن حضرت علیه السّلام در این که سرانجام شهوتپرستی رسوایی است، میفرمایند: حلاوة الشّهوة عار الفضیحة؛ شیرینی شهوت را ننگ رسوایی از میان میبرد.(456)
7- در تعبیر دیگری، شهوتپرستی را کلید انواع شَرها میدانند: سبب الشّرّ غلبة الشّهوة(457) سبب شَرّ، غلبه شهوت است.
با توجّه به این که الشَّر با الف و لام جنس و به صورت مطلق ذکر شده است، معنای عموم را میرساند که این امر بیانگر آن است که شهوتپرستی، سرچشمه تمام شَرها و بدبختیهاست.
8- در جای دیگر ضمن اشاره به این نکته که غلبه هوا و هوس، سبب بسته شدن راههای سعادت بشری شده و او را در گمراهی نگاه میدارد، میفرمایند: کیف یستطیع الهدی من یغلبها الهوی؛ چگونه میتواند انسان به هدایت برسد، در حالی که هوای نفس در او غلبه گردیده است.(458)
9- آن حضرت در سخن دیگری، غلبه شهوات را باعث تضعیف شخصیّت انسان میدانند: من زادت شهوته قلّت مروّته؛ کسی که شهوات او فزونی یابد، شخصیّت انسانی او کم میشود.(459)
10- در بیان دیگری به این حقیقت اشاره میکند که راه بهشت، راه شهوتپرستان نیست: من اشتاق الی الجنّة سلا عن الشّهوات؛ کسی که مشتاق بهشت است باید شهوتپرستی را فراموش کند.(460)
11- در جای دیگر این نکته را بازگو میکند که حکمت و آگاهی با شهوتپرستی سازگار است: لاتسکن الحکمة قلباً مع شهوة؛ حکمت و دانش در قلبی که جای شهوتپرستی است، ساکن نمیشود.(461)