تربیت
Tarbiat.Org

اخلاق در قرآن جلد دوم - فروع مسائل اخلاقی
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

ج - مستی نعمت‏

مستی نعمت (که با غرور شباهت زیادی دارد، امّا در واقع چیزی جدای از آن است) نیز انسان را در گرداب غفلت می‏افکند.
هنگامی که افراد کم‏ظرفیت خود را در ناز و نعمت دیدند، گویی مست می‏شوند و مستی آنها را در غفلت از واقعیت‏هایی که اطراف او را گرفته است، فرومی‏برد و این بی‏خبری و غفلت همچنان ادامه می‏یابد تا سرانجام سیلی اجل در صورت او نواخته شود و بیدارش کند، همان‏گونه که امیرمؤمنان علی علیه السّلام فرموده‏اند: من غفل عن حوادث الایّام أیقضه الحمام؛ کسی که از حوادث روزگار غافل شود، مرگ او را بیدار خواهد کرد.(551)
امام سجاد، علی بن الحسین علیه السّلام نیز فرموده‏اند: انّ قسوة البطنة و فتر المیلة و سکر الشّبع، و عزّة الملک ممّا یثبّط و یبطی عن العمل و ینسی الذّکر و یلهی عن اقتراب الأجل حتّی کانّ المبتلی بحبّ الدّنیا به خبل من سکر الشّراب؛ سنگدلی حاصل از شکم‏پرستی و پُرخوری، سستی میل (به دنیا) و مستی سیری و غرور حاکمیّت، از اموری است که انسان را از عمل بازمی‏دارد و یاد خدا را به فراموشی می‏سپرد و او را از فکر نزدیک شدن اَجل، غافل می‏کند تا آنجا که گویی گرفتار حبّ دنیا، مست شراب است.(552)