در آیات و روایاتی که قبلاً به طور مشروح آمد، آثار سوء حرص به خوبی تبیین شده بود و مطالعه آنها ما را از هرگونه شرح و تفسیر دیگر بینیاز میسازد، از جمله اینکه:
1- حرص انسان را به رنج و زحمت ابدی گرفتار میسازد.
2- حریص هرگز سیر نمیشود و به همین دلیل اگر مالک تمام دنیا گردد باز فقیر است.
3- حریص همچون فقیران زندگی میکند و همچون فقیران میمیرد، ولی همچون اغنیا در قیامت محاسبه میشود.
4- حرص انسان را به هلاکت میافکند، زیرا شخص حریص به خاطر دلباختگی به دنیا خطراتی را که در اطراف او وجود دارد نمیبیند و با عجله و شتاب به پیش میتازد.
5- آدم حریص روز به روز خود را گرفتارتر میکند و سرانجام راه نجات را بر خود میبندد.
6- حرص آبروی انسان را میریزد و ارزش او را در نظرها پایین میآورد، چرا که شخص حریص برای رسیدن به مقصود خود حتّی ملاحظات اجتماعی را کنار میگذارد و همچون اسیری که زنجیر به گردن او افکنده باشند به این سو و آن سو کشیده میشود.
7- حرص، انسان را آلوده به انواع گناهان: دروغ، خیانت، ظلم و غصب حقوق دیگران میکند، چرا که اگر بخواهد حلال و حرام خدا را رعایت کند به مقصودش نمیرسد.
8- حرص، انسان را از خدا دور میسازد، در نظر بندگان خدا کوچک میکند، آرامش را از او سلب مینماید و زندگی توأم با ناراحتی و شکنجه برای او به بار میآورد.
9- حریص اموالی را میاندوزد که زحمت و مسؤلیتّش از آن اوست و سود و استفادهاش از آن دیگران.
10- حرص نتیجه سوءظنّ به خداست و محصولش تشدید این سوءظنّ میباشد.