تربیت
Tarbiat.Org

اخلاق در قرآن جلد دوم - فروع مسائل اخلاقی
آیت الله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلاء و دانشمندان‏‏‏‏‏

2- آثار و پیامدهای توکّل‏

از آنجا که متوکّلان کار خود را به خدا واگذار می‏کنند، همان خداوندی که قادر بر همه چیز و آگاه از همه چیز است، خداوندی که همه مشکلات برای او سهل و آسان است، نخستین اثر مثبتی که بر آنها به وجود می‏آید مسئله اعتماد به نفس و ایستادگی و مقاومت در برابر مشکلات است.
اگر کسی خود را در میدانی در برابر دشمن تنها ببیند هر قدر نیرومند و قوی باشد به زودی روحیّه خود و اعتماد به نفس را از دست می‏دهد، ولی اگر احساس کند لشکر نیرومندی پشت سر اوست احساس توانایی و قدرت می‏کند، هر چند خودش ضعیف باشد.
در احادیث اسلامی نیز به این معنی اشاره شده است، در حدیث حرز مانندی از امیرمؤمنان علی علیه السّلام می‏خوانیم: کیف أخاف و أنت أملی و کیف و أنت متّکلی؛ چگونه بترسم در حالی که تو امید منی، و چگونه مقهور شوم در حالی که تو تکیه‏گاه من می‏باشی!(414)
در حدیث دیگری از امام باقر علیه السّلام آمده است: من توکّل علی اللّه لایغلب، و من اعتصم باللّه لایهزم؛ کسی که بر خدا توکّل کند مغلوب نمی‏شود، و کسی که به دامن لطفش چنگ زند شکست نمی‏خورد!(415)
آری کسی که بر خدا توکّل نماید احساس غنا و بی‏نیازی و عزّت می‏کند همان‏گونه که در احادیث گذشته از امام صادق علیه السّلام خواندیم: انّ الغنی و العزّ یجولان فاذا ظفرا بموضع التّوکّل أوطنا؛ غنا و عزّت پیوسته در حرکتند، هنگامی که به محل توکّل برسند آنجا را وطن خویش قرار می‏دهند!(416)
افزون بر اینها توکّل، بسیاری از صفات زشت و رذیله را مانند حرص، حسد، دنیاپرستی، بخل و تنگ نظری را از انسان دور می‏سازد، چرا که وقتی تکیه‏گاه انسان خداوند قادر علی‏الاطلاق باشد جایی برای این اوصاف رذیله وجود ندارد.
هنگامی که انسان آیه شریفه و من یتوکّل علی اللّه فهو حسبه(417) را زمزمه می‏کند، خود را سرشار از موفّقیّت و بی‏نیازی و امکانات می‏بیند، و همان‏گونه که در بعضی از اَدعیه آمده است: اللّهم أغننی بالیقین و أکفنی بالتّوکّل علیک؛ خداوندا! مرا با یقین (به ذات پاکت) بی‏نیاز کن، و با توکّل بر خودت همه چیز مرا کفایت‏فرما!(418)
از سوی چهارم توکّل بر خداوند نور امید بر دل می‏پاشد و به خاطر آن توان و استعداد انسان شکوفا می‏گردد، خستگی را بر او چیره نمی‏شود، و در همه حال احساس آرامش می‏کند، لذا امیرمؤمنان علی علیه السّلام در سخن کوتاه و پُر معنایی می‏فرماید: لیس لمتوکّل عناء؛ کسی که توکّل بر خدا دارد رنج و خستگی ندارد!(419)
از سوی پنجم توکّل بر خدا، هوش و قدرت تفکّر را می‏افزاید و روشن‏بینی خاصّی به انسان می‏دهد، زیرا قطع‏نظر از برکات معنوی این فضیلت اخلاقی، توکّل، سبب می‏شود که انسان در برابر مشکلات دستپاچه و وحشت‏زده نشود و قدرت بر تصمیم‏گیری را حفظ کند و نزدیک‏ترین راه درمان و حلّ مشکل را بیابد.
از این رو حدیثی از امیرمؤمنان علی علیه السّلام می‏خوانیم: من توکّل علی اللّه أضائت له الشّبهات و کفی المؤونات و أمن التّبعات؛ کسی که بر خدا توکّل کند تاریکی شبهات برای او روشن می‏شود، و اسباب پیروزی او فراهم می‏گردد و از مشکلات رهایی می‏یابد!(420)