آیه
وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَداً
وَأَنَّهُ كَانَ یَقُولُ سَفِیهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطاً
وَأَنَّا ظَنَنَّآ أَن لَّن تَقُولَ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِباً
ترجمه
واینكه او، پروردگار عظیم متعالى ما، نه همسرى گرفته و نه فرزندى
و اینكه سفیهان ما درباره خداوند سخنى ناحق مىگفتند.
و ما گمان مىكردیم كه هرگز جن و انس بر خداوند دروغ نمىبندند.
نکته ها
كلمه «جَدّ» به معناى عظمت است و اگر در مورد پدربزرگ به كار مىرود ناشى از بزرگى و عظمتى است كه در خانواده براى او قائل مىشوند.
«شطط» به معناى سخن ظالمانه و دور از حق است. و مراد از «سفیهنا» یا گروه بىخردان و یا شخص ابلیس است كه از جن بود و به خداوند اعتراض كرد و از حق دور شد.
پیام ها
1- اولین گام در رشد، خداشناسى است. «یهدى الى الرشد - انّه تعالى جدّ ربّنا...»
2- جن نیز مىداند كه خداوند همسر و فرزند ندارد. «ما اتّخذ صاحبة و لا ولداً»
3- همسر و فرزند داشتن دور از شأن یكتایى و بى نیازى خداست. «تعالى جدّ ربّنا ما اتّخذ صاحبة و لا ولداً»
4- سخن ناحق گفتن نشانه سفاهت است.«یقول سفیهنا على اللّه شططا»
5 - جنّ از افكار و عقاید انسانها آگاه است. «و انّا ظنّنا ان لن تقول الانس و الجن على اللّه كذباً»