آیه
قُلْ أَرَءَیْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِىَ اللَّهُ وَمَن مَّعِىَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن یُجِیرُ الْكَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ
ترجمه
(اى پیامبر!) بگو: اگر خداوند من و كسانى را كه با من هستند نابود كند، یا بر ما رحم نماید، پس چه كسى كافران را از عذاب دردناك پناه مىدهد؟
نکته ها
در روایات مىخوانیم كه كفّار مكّه آرزوى مرگ پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله و مسلمانان را داشتند. این آیه مىفرماید و بر فرض كه آنان از دنیا بروند، چه كسى شما را از قهر خدا پناه خواهد داد؟
در سوره طور نیز این آرزو مطرح شده است: «ام یقولون شاعر نتربّص به ریب المنون»**طور، 30*** آنان مىگویند: محمد شاعرى است كه برایش حوادث تلخ و مرگ را انتظار مىكشیم. در آیه 12 سوره فتح نیز این آرزوى كفار مطرح شده است كه پیامبر و مؤمنان از جبهه سالم برنگردد. «بل ظننتم ان لن ینقلب الرسول والمؤمنون الى اهلیهم»
مىگویند كودكى گریز پاى، مرگ استادش را از خداوند طلب مىكرد، پدرش به او گفت: اگر مىخواهى از درس و بحث خلاصىیابى، باید مرگ مرا از خداوند طلب كنى، زیرا اگر معلم تو بمیرد، من تو را نزد معلم دیگرى خواهم فرستاد.
پیام ها
1- شیوه احتجاج و گفتگوى با كفّار را از وحى یاد بگیریم. «قل ارایتم...»
2- پیامبر امین وحى است. «قل...»، (حتى كلمه «قل» را حذف نمىكند.)
3- در شیوه تبلیغ، گاهى حقایق را باید در قالب فرض مطرح كرد. «ان اهلكنى اللّه»
4- كفار، همان گونه كه نسبت به شخص پیامبر بغض و كینه دارند، نسبت به پیروان او هم كینه دارند. «اهلكنى اللّه و من معى»
5 - مؤمن باید بین بیم و امید زندگى كند. «اهلكنى اللّه... او رحمنا»
6- هیچ چیز و هیچ كس نمىتواند مانع نزول قهر الهى بر كفّار شود. «فمن یجیر الكافرین من عذاب الیم» (شعار بعضى از كافران، «و ما نحن بمعذّبین»** شعراء، 138.***بود، یعنى ما گرفتار عذاب نمىشویم ولى قرآن مىفرماید آنان به عذاب دچار مىشوند.)
7- كسى كه براى اولیاى خداوند آرزوى درد و هلاكت كند، به عذاب دردناك گرفتار خواهد شد. «عذاب الیم»