تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 10(دوره 10 جلدی)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 73. مزمّل آیه 1-5

آیه
یَآ أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ
قُمِ الَّیْلَ إِلَّا قَلِیلاً
نِّصْفَهُ أَوِ انقُصْ مِنْهُ قَلِیلاً
أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلاً
إِنَّا سَنُلْقِى عَلَیْكَ قَوْلاً ثَقِیلاً
ترجمه
اى جامه به خود پیچیده.
شب را جز اندكى، به پا خیز.
نصف آن، یا اندكى از آن كم كن
یا بر آن بیفزاى و قرآن را با تأنّى و شمرده بخوان.
همانا ما سخنى سنگین و گرانمایه بر تو القا خواهیم كرد.
نکته ها
«مُزَّمّل» به معناى پیچیدن جامه و پارچه به دور خویشتن است. بعضى مراد از آن را جامه نبوّت دانسته و بعضى گفته‏اند: مراد آن است كه رسالت با گوشه‏گیرى و عزلت و انزوا سازگار نیست. بعضى گفته‏اند: مراد آن است كه رسالت با استراحت سازگار نیست و باید قیام كنى.
«ترتیل» به معناى آهسته و درست و بدون شتاب خواندن قرآن است.
حضرت على علیه السلام‏فرمود: كلمات قرآن را به طور كامل آشكار كن و آن را مثل شعر نخوان و جداجدا و پراكنده نكن. با تلاوت آن دل‏هاى خود را به فزع وادارید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد.** كافى، ج 2 ص 614.***
امام صادق‏علیه السلام فرمود: ترتیل آن است كه در تلاوت قرآن هرگاه به آیات بهشت رسیدید از خداوند بهشت بخواهید و هرگاه به آیات دوزخ رسیدید، به خداوند پناه ببرید. و در روایتى دیگر فرمود: ترتیل آن است كه قرآن با صوتى زیبا خوانده شود.**تفسیر نورالثقلین.***
به گفته مرحوم طیّب در تفسیر اطیب البیان، مراد از «قول ثقیل» اعلام خلافت و امامت حضرت على‏بن‏ابیطالب‏علیهما السلام است كه بر آن حضرت سخت بود و مراد از آن قرآن نیست، زیرا مى‏فرماید: قرآن بخوان تا در آینده قول ثقیل را دریافت كنى. پس قرآن قبل از قول ثقیل بوده است.
قرآن، كلامى سنگین است به گونه‏اى كه اگر بر كوه نازل شود، آن را قطعه قطعه مى‏كند. «لو انزلنا هذا القرآن على جبلٍ لرأیته خاشعاً متصدّعاً من خشیة اللّه»**حشر، 21.*** دریافت وحى و پیاده كردن قرآن در جامعه نیز كارى بس سنگین است. «انّا سنلقى علیك قولاً ثقیلاً»
با این كه حضرت موسى علیه السلام مدت چهل شبانه روز براى مناجات با خداوند در كوه طور به سر برد، ولى خداوند، تنها از شب‏هاى آن نام برد: «ثلاثین لیلة»**اعراف، 142.*** شاید به خاطر آن كه شب، با مناجات تناسب بیشترى دارد.

پیام ها
1- رهبر جامعه اسلامى باید از استراحت خود بكاهد. «یاایّها المزّمّل قم‏اللّیل»
2- شب، بهترین زمان براى عبادت است. «قم اللیل»
3- نماز شب مورد تأكید الهى واقع شده است. «قم الّلیل»
4- عبادت شبانه بر پیامبر اكرم‏صلى الله علیه وآله واجب بوده است. «قم اللیل» (چنانكه در جایى دیگر مى‏فرماید: «فتهجّد به نافلةً لك»**اسراء، 82***)
5 - براى پذیرش مسئولیت‏هاى سنگین، آمادگى روحى لازم است. «یا ایّها المزمّل قم اللّیل... انّا سنلقى علیك قولاً ثقیلاً»
6- رهبران دینى، هم باید شبها براى عبادت خداوند قیام كنند: «قم الّلیل...» و هم روزها براى بیدار كردن مردم. «قم فانذر»** مدّثر، 2.***
7- مقدار شب زنده دارى محدودیّتى ندارد. (یك دوم، یك سوم یا دو سوم شب) (براى انجام امور عبادى، مردم را در تنگنا قرار ندهیم، براى همه مردم و همه زمانها نمى‏توان یك نسخه نوشت و یك نوع دارو تجویز كرد.) «نصفه او انقصه... او زد علیه»
8 - براى آن كه عبادت با نشاط همراه باشد، باید بخشى از شب را استراحت كرد. «نصفه اوانقص منه قلیلاً اوزد علیه»
9- خواندن نماز و قرائت قرآن در شب بهترین وسیله براى ایجاد آمادگى روحى و كسب انرژى است. «قم اللیل الّا قلیلاً... و رتّل القرآن ترتیلاً»
10- تلاوت قرآن آدابى دارد و ترتیل، اولین ادب آن است. «و رتّل القرآن ترتیلا»
11- تلاوتِ هر بخش از قرآن، مقدّمه‏اى براى بخش دیگر مى‏شود. «و رتّل القرآن... سنلقى علیك قولاً ثقیلاً»
12- در مدیریّت، همیشه شرائط را یكسان نپندارید، رهبر باید از ابتدا كارهاى سنگین را پیش بینى كند. «سنلقى علیك قولاً ثقیلاً»