این سوره یازده آیه دارد و در مكّه نازل شده است.
نام سوره، برگرفته از آیه اول است كه با سوگند به هنگام بالا آمدن روز آغاز مىشود.
از آنجا كه مخالفان، به خاطر قطع نزول وحى به مدّت پانزده روز، به آن حضرت نیش زبان مىزدند، لذا این سوره در مقام دلدارى به پیامبر است و حمایتهاى خداوند از آن حضرت را، از هنگام یتیمى تا رسیدن به رسالت بیان مىدارد.
و آنگاه از پیامبر مىخواهد تا او نیز با یتیمان و محرومان برخوردى خدایى داشته و با زبان و عمل، نعمتهاى الهى را آشكار ساخته و سپاسگزار آنها باشد.