تعریف نفس(43)
تعریف نفس از جهت نفسیت: با توجه به این‌که نفس وجودی است که تعلق به بدن دارد و بدن نیز متعلق به آن است، یعنی نفس یک موجود اضافی و ارتباطی است، لذا باید آن را با مضافٌ الیه آن شناخت و به همین جهت در تعریف آن گفته می‌شود: «کمال الأول لِجسم آلی ذی حیات» نفس کمال اول است برای جسمِ دارای حیاتی که نیاز به آلت و ابزار دارد.
یعنی: اولاً: جسم است که به وسیله‌ی نفس به نبات و یا حیوان و یا انسان تبدیل می‌شود و ثانیاً: «آلی» است یعنی نفس چون خواست کاری را انجام دهد به وسیله‌ی «آلت» انجام می‌دهد، زیرا نفس از نظر تجرد، شأنش برتر از آن است که بدون ابزار و بدون واسطه خودش به تنهایی تا سطح ماده پائین بیاید، ثالثاً: «ذی حیات» است یعنی نیرویی است که آثار و افعال حیات از او ظاهر شود و تا جسم دارای چنین نیرویی نگردد آثار حیات از او صادر نمی‌شود و لذا جسم عین حیات نیست و وقتی نفس به جسم تعلق گرفت صاحب حیات می‌شود، برعکس عالم مجردات که خودشان عین حیاتند، پس جسمی که دارای حیات باشد و با وسایل و ابزار، کار خود را انجام دهد، این جسم بدین لحاظ نفس است و نفس کمال اول است برای این‌چنین جسمی و جسم از این به بعد می‌تواند کمالات بعدی را برای خود ایجاد نماید.