بسم الله الرحمن الرحیم
«اَفَلَمْ یسیرُوا فِی الاَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ یعقِلُونَ بِها اَوْ اذانٌ یسْمَعُونَ بِها فَاِنَّها لاتَعْمَی الاَبْصارُ وَلكِنْ تَعْمَی القُلُوبُ الَّتی فِی الصُّدُور»(13)
ای پیامبر؛ آیا كسانی كه با انبیاء و دین الهی مقابله میكنند یك نگاه تاریخی عبرتانگیز به گذشته‌ی اقوام هلاک‌شده نینداختند، تا برای آن‌ها قلب‌هایی ایجاد شود که بدان تعقل کنند یا گوش‌هایی به‌وجود آید که بدان بشنوند؟
اگر دشمنان پیامبران سنت نابودی ملت‌ها و تمدن‌ها را میدیدند و علت نابودی و اضمحلال آن‌ها را درك مینمودند خود را از رسیدن به آن سرنوشت نجات میدادند، ولی این‌ها عبرت نمی‌گیرند، زیرا چشم قلبشان كور است، هرچند چشم سرشان كور نیست.