سؤال: چگونه نظر امام زمان(ع) به انسان جلب می‌شود؟
جواب: مقدماتی كه عرض شد، جواب این سؤال را روشن می‌كرد، اجازه دهید دیگر آن‌ها را تکرار نکنم. عمده آن است كه متوجه باشیم كه به ما فرموده‌اند: صبر در انتظار، خیلی مهم است و این که بدانید شما کاره‌ای نیستید؛ شما باید به معنی حقیقی آماده بشوید. آن‌ها باید خودشان هر وقت صلاح دانستند نظر خودشان را به ما و به جامعه ما بیندازند. جواب این سؤال را در بحث «بركات انتظار» یا در كتاب «دعای ندبه، نظر به فردایی نورانی» دنبال بفرمایید. آن‌جا بحمدلله روشن شد كه اگر كسی خود را در فرهنگ انتظار قرار دهد - آن انتظاری كه در فرهنگ شیعة واقعی مطرح است- فوق‌العاده پویایی در خود و جامعه ایجاد می‌كند و از پوسیدگی و پوچی كه غذای امروز اكثر مردم جهان است آزاد می‌شود. با آوردن جمله‌ای كه در كتاب «دعای ندبه، نظر به فردایی نورانی» نوشته شده، إن‌شاء‌الله جواب سؤالتان را به صورت مختصر داده‌ام.
«دل جوان منتظرِ امام زمان(ع)، هم كجی‌ها و انحراف‌ها را می‌شناسد - چون با زمانة غافل از امام معصوم آشتی نكرده و تحت‌تأثیر آن قرار نگرفته- و هم خود را عضو فعّال مدیریت بزرگ الهی برای حاكمیت حق در متن تاریخ می‌بیند و تماماً خود را عضو چنین اردوگاهی حس می‌كند.»
انسانی كه احساس حضور در اردوگاه حاكمیت حق، در دوران بلوغ تاریخ را دارد، هم‌اكنون خودش یك اَبَرمرد است، او خودش را سرباز كسی می‌داند كه عصاره همه رهبری‌های با شكوه و حق‌گرای تاریخ می‌باشد و می‌آید تا همة نظام كفر را سرنگون كند.
این است آن انتظاری كه دنیا و آخرت ما را اصلاح می‌كند و همان‌طور كه عرض شد بیایید بیش از آن‌كه بخواهیم ما اماممان را ببینیم، کاری كنیم كه او به ما نظر كند. إن‌شاء‌الله
«والسلام علیكم و رحمةالله و بركاته»