عرض کردیم؛ دعای ندبه یکی از بهترین متون مقدسی است که فرهنگ امام‌زمانی را به ما اعطاء می‌كند تا فرج ما محقق شود. این دعا یک دایرة‌المعارف کامل از معارف شیعه می‌باشد. در این دعا پس از مقدمات دقیق آن كه تا حدّی در جای دیگر مورد بحث قرار گرفته است،(85) مطلب به این‌جا می‌رسد كه می‌گویی: «أَیْنَ الْحَسَنُ أَیْنَ الْحُسَیْنُ؟» با طرح این فراز؛ جهت روح خود را در فضایی می‌بری كه باید به دنبال حاكمیت امامان معصوم در جامعه باشی. می‌گویی سنت خدا این بود كه باید امثال حضرت علی(ع) ، امام‌حسن و امام‌حسین«علیهماالسلام» حاكم جامعة اسلامی می‌شدند. این مطلب را اظهار می‌كنی برای این‌که قلب خود را از طریق ارتباط با امام‌زمان(ع) و چگونگی انتظاری كه آن قلب باید داشته باشد، جهت دهی. خیلی هم كار می‌برد. از دویست سیصدسال پیش كه جذب فرهنگ مدرنیته شدیم، شیعه بودنمان را گم کرده‌ایم، همه چیزمان را، از جمله چگونگی ارتباط با امثال دعای ندبه را نیز گم کرده‌ایم. شیعه‌بودن عبارت است از یک دنیا شور و نشاط و برخورداری از فرج‌های گوناگون الهی، یک شعف کامل و یک زندگی آرمانی و منطقی، چون اولاً؛ متوجه هستی كه تاریخ جهت دارد و یك جریان كور و بی‌هدف نیست. ثانیاً؛ خود را در جهت مثبت تاریخ قرار می‌دهی تا در عین حفظ خود، از جنبه‌های ظلمانی آن، به نتایج ظهور حق نیز دست بیابی.