دیدگاه حاکم بر جوامع را نسبت به انسانها، در یک تقسیم کلی میتوان به دو دسته تقسیم کرد: از نظر برخی انسانها موجوداتی فردگرا و از منظر گروهی دیگر انسانها جامعه گرا میباشند، و هر یک از این دو دسته نیز دارای مراتب مختلفی هستند. بعضی از انسانها در زندگی فقط در خود هستند، اگر راحتی میخواهند، آن را برای خود طلب میکنند؛ اگر در پی پیشرفت هستند، آن را برای خود میخواهند؛ برای این گرئه تفاوتی نمیکند که این راحتی یا پیشرفت مادی و یا معنوی باشد. محور افکار و فعالیت آنها نفی ضرر و کسب منفعت برای خود میباشد.
در طرف مقابل، کسانی هستند که خود را با دیگران در زندگی اجتماعی شریک وابسته میدانند، این گروه معتقدند که جامعه واحدی منسجم، هماهنگ و وابسته به یکدیگر است. از این رو، فقط به فکر خود نیستند. این گروه اگر خیر و برکتی طلب میکند، برای همه میخواهید و اگر پیشرفتی را دنبال میکند، آن را برای همه آرزو میکند.