اگر در زمانی یا سرزمینی دولت اسلامی وجود داشته باشد، یا دولت اسلامی ضعیف و نا کارآمد است و قدرت برخورد با منکرات را ندارد، مردم احساس میکنند در این سرزمین اسلام در خطر است، در این جا مردم باید برای نهی از منکر قیام کنند، تا حقیقت اسلام و احکام اسلام باقی بماند و ارزشهای اسلامی احیا شود.
6- حرکت شهادت طلبانه؛ گاهی ممکن است در جامعه دولت اسلامی قوی، که بتواند جلوی فساد - اعم از فساد در عقیده و یا فساد در عمل - را بگیرد، وجود نداشته باشد، یا اصلا دولت کفر حاکم باشد و یا اگر کسانی به نام دولت اسلامی حکومت میکنند، در واقع اهل نفاق هستند، یعنی عناصری از نفاق در میان آنها وجود دارد، و امکان این که دستگاه حاکمه وظیفه امر به معروف و نهی از منکر را انجام بدهد نیست، و افرادی که در جامعه برای اصلاح امور و جلوگیری از فساد اقدام به امر به معروف نهی از منکر میکنند، آن قدر توانایی ندارد که بتواند بر حاکمان قدرتمند و زورمدار پیروز شده و حق را اعمال کنند؛ در این جا ممکن است این افراد در انجام این فریضه چنان حرکتی را انجام دهند که به خاطر آن مظلومانه به شهادت برسند و شهادت مظلومانه ایشان این همکاری کاری است که مصداق اتم آن حرکت ابی عبدالله الحسین (علیه السلام) است، که فرمود انی لم اخرج اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما و انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی (علیه السلام) ارید ان امر بالمعروف و انهی عن المنکر(160) حضرت میفرماید هدف از این قیام این است که جامعه را به وسیله امر به معروف و نهی از منکر اصلاح کنم. چنین حرکتی که به شهادت سیدالشهداء (علیه السلام) انجامید، مصداق تام امر به معروف و نهی از منکر بود. این امر به معروف و نهی از منکر تنها به اخم کردن، یا به تذکر زبانی، یا به یک حرکت فیزیکی محدود نشد، بلکه حرکتی بود با شکوه، عظمت، و عمقی که تاریخ را متحول کرد، و تا جامعه انسانی باقی است، آثار آن باقی خواهد ماند. البته چنین مصادیقی - مخصوصا در حد اعلای آن که برای سیدالشهداء (علیه السلام) واقع شد - به ندرت اتفاق میافتد.