در وصیتی که آن حضرت برای برادرشان محمد حنفیه مرقوم فرمودند، جمله معروفی است کهخ میفرمایند: انی اخرج اشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما(84) یعنی من نه برای گردش و تفریح از مدینه بیرون میروم و نه برای این که فسادی در زمین راه بیندازم و ظلمی بکنم و انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی (صلی الله علیه و آله و سلم) فقط برای اصلاح در امت جدم خروج میکنم. اگر دقت کنیم، در تعبیر لطلب الاصلاح نکتهای وجود دارد. امام (علیه السلام) نفرمود: انما خرجت للاصلاح؛ بلکه فرمود: انما خرجت لطلب الاصلاح یعنی من در جستجو و در پی اصلاح هستم. نظیر این تعبیر در سخنرانی امام (علیه السلام) برای نخبگان و علما هم هست که فرموده بودند: و لکن لنری المعالم من دینک و نظهر الاصلاح فی بلادک(85) این خطبه زمانی ایراد شد که هنوز صحبت از خروج و مبارزه با یزید مطرح نبود. اما (علیه السلام) در آخر این خطبه دعا میکنند و خطاب به خدای متعال میگویند: پروردگارا! تو میدانی که هدف ما از این فعالیتهای سیاسی جز این نیست که معالم دین تو و معیارهای اسلامی را به مردم نشان دهیم؛ یعنی نشان دهیم دین چیست و نشانههای آن کدام است و چگونه و با چه معیاری میتوان افراد دیندار و افراد بی دین را شناخت؟ و نیز هدف ما این است که اصلاح را در بلاد تو ظاهر کنیم. کلمه نظهر دو معنی میتواند داشته باشد؛ اول این که یعنی روشن کنیم اصلاح چیست، و دیگر آن که یعنی اصلاح را تحقق بخشیم و بر فساد، ظاهر و غالب گردانیم.