برای حضور در چنین محشری که حضرت روح اللّه به اذن الهی راه انداخت، پرورشی اساسی لازم است تا سربازان این جبهه حقیقتاً هیچ و پوچ‌بودن خانه‌ی عنکبوتی جهان مدرن را با چشم قلب بنگرند. به پرورشی نیازمندیم که از نمونه‌های زنده و فعّال تاریخ‌مان - مثل سرداران بصیر دفاع مقدس- سرچشمه گرفته باشد تا استعدادهای نهفته‌ی این ملت را بیدار کند و خصال عارفان شب و مجاهدان روز را به ما برگرداند و ما را متوجه کند مهلتی نداریم تا خسته باشیم همچنان که حق نداریم کوچک‌ترین یأس و ناامیدی به خود راه دهیم. شرایط فوق‌العاده آماده است. دیگر آن زمان گذشت که در مقابل غرب و قدرت استکباری سراسر وجود ما را هول و هراس فرا می‌گرفت، اکنون به اذن الهی نیرومند شده‌ایم و روح اسرارآمیز مستضعفان جهان به جنبش افتاده و آماده‌اند تا به‌پا خیزند، چیزی که ما به خواب هم نمی‌دیدیم، اگر دیر بجنبیم ما از تاریخی که شروع کرده‌ایم بیرون می‌افتیم. مقام معظم رهبری می‌فرمایند: «طرفداران نظام جمهوری اسلامی در منطقه، عمق راهبردی ما هستند، ضمن آن‌که در آمریکای لاتین و قسمت‌های مهمی از آسیا نیز عمق راهبردی داریم».(139) شگفتی‌های تاریخ ما با چنین افرادی به فعلیت خود می‌رسد، چیزی که در دفاع پنجاه روزه‌ی مردم غزه ملاحظه کردید و به‌خوبی معلوم شد به نظم نوینی ورود پیدا کرده‌ایم و قدرت تأثیرگذاری بر جهان را داریم. زیرا شکستِ اسرائیل که نماینده‌ی نظام سلطه در غرب آسیا است، شکستِ نظام سلطه بود و نشان داد خون جدیدی در رگ‌های مردم جهان به جریان افتاده که دیگر اسلحه‌های جهان استکباری که ممکن بود قدرت ادامه‌ی آن را در آینده به آن می‌داد، تأثیری ندارند و دیگر جهان استکباری امکان تمام‌کردن حادثه‌های این عصر را آن‌طور که خودش می‌خواهد از دست داده است. این یعنی جهان، منتظر رهبری ملتی است که قاطع‌ترین تصمیم را در راستای هدفِ بزرگ تحقق نظامی مبتنی بر دیانت و ارزش‌های خدامحوری در سایه‌ی مقاومت، در مقابل نظام استکباری به صحنه آورده و چیزی نمانده تا طلسم افسانه‌ای قدرت حاکم جهانی را بشکند و شما به سرعت با جهانی دیگر روبه‌رو شوید. به گفته‌ی مولوی وقتی آن مرد در آن مسجد مهمان‌کُش ترس بر خود راه نداد و در مقابل صداهای مهیب، خود را نباخت و با فریادی بلندتر جواب آن صدا را در تاریکی داد:
در زمان بشكست ز آوازش طلسم
زَرهمى ریزید هر سو قِسْم قِسْم
بل زر مضروبِ ضرب ایزدى
كو نگردد كاسد، آمد سرمدى
وقتى تهدیدهای وَهمی را به چیزى نگرفت، پرده‌ها در مقابلش فرو ریخت و حقایق عالَم و آدم برایش آشكار شد و دیگر روحیه‌ى تنگ دنیادوستى و محدودكردن خود در حدّ دنیا در او نماند، زرهاى بصیرت و روشنگرى جان او را فراگرفت.
آن زرى كه دل از او گردد غنى
غالب آید بر قمر در روشنى
شمع بود آن مسجد و پروانه او
خویشتن درباخت آن پروانه جو
وقتی روح مقاومت در ملّتی احیاء شد و از مرگ نهراسید عملاً به روشناییِ برتر نظر کرده تا با فرهنگی دیگر زندگی کند. تمدن غربی طوری مقاصد انسان‌ها را پوچ و بی‌محتوا کرده که انسان از سایه‌اش هم می‌ترسد، کافی است شما نظر خود را به افق‌های برتر معطوف کنید تا تمدن مطلوبی که مدّ نظر انقلاب اسلامی است طلوع کند و همه‌ی مقصد همین است.
«والسلام علیكم و رحمةالله و بركاته»