کسی که نگران کلّیت نظام نیست و دغدغهی تحقق اهداف آن را ندارد بهراحتی جنس خود را تا آنجا که میتواند گران میفروشد، بدون آنکه نگران نیروی خرید مصرفکنندگان باشد و آنقدر از کارکردن کم مایهمیگذارد که هرچه کمتر بهتر، زیرا آن نوع آگاهی را که بتواند به فردای خود و به فردای نظامی که در آن زندگی میکند فکر کند، از دست داده در حالیکه تنها با مدّ نظر قراردادن هدفهای دور و متعالی میتوان این افراد را از این نوع اکنونزدگی نجات داد. امروز روزی نیست که از این نکات غفلت شود، باید افراد جامعه را متذکر وسعتی کرد که میتوانند در آن وارد شوند.