گروه‌های فرهنگی که به فعالیت‌های خود مشغولند، به ندرت متوجه‌اند چه نقص‌هایی نسبت به آینده در مقابل خود دارند و چه بسا گرفتار هرج و مرج‌های سیاسی شوند و در آن هرج و مرج‌ها منحل گردند و یا بدون هیچ نتیجه‌ای در وضع ابتدایی خود بمانند. همین قدر می‌دانند وضع در حال تغییر است ولی نمی‌دانند چگونه. اگر متوجه چگونگی به حاشیه رفتن نظام حاکم جهانی نباشیم در هیچ عالَمی از عوالم فکر حاضر نیستیم و این است معنای بی عالَمی.