درسی که از این آیات شریف میگیریم، این است که در اتخاذ پیشوا و رهبر، از روی احساسات خام، به کسی دل نبندیم و خود را در اختیار او قرار ندهیم.
اگر قرار باشد انسان به کسی دل ببندد، باید به خدا دل ببندد؛ اگر قرار باشد از یاد کسی خرسند شود، باید از یاد خدا خرسند شود: مولای بذکرک عاش قلبی(65) اگر قرار باشد دل انسان با یاد کسی زنده شود، باید با یاد خدا زنده شود؛ اگر قرار باشد انسان پیرو محض شخصی بشود، باید پیرو اولیای خدا باشد؛ زیرا آنان از اشتباه معصوم و مصونند و خدا آنان را ضمانت کرده است.
کار نباید به جایی برسد که افرادی را با پیامبر و امام مقایسه کنیم و بگوییم بازده کار فلان شخص، بهتر از فلان امام معصوم (علیه السلام) بوده است. اگر قرار باشد تابع کسی باشیم، چرا تابع امام زمان (علیه السلام)، یا تابع کسی که امام زمان (علیه السلام) او را معین فرموده است نباشیم. آیا درست است انسان پیرو کسی شود که هیچ ضمانتی برای صحت در افکار و عقاید و روشش وجود ندارد و در رفتارش نیز علایم اشتباه دیده میشود؟! هنگامی که انسان به کسی علاقه مییابد، محبت و علاقهاش باعث میشود چشم و گوش او بسته شود و دیگر عیبها و خطاهای او را نبیند: حب الشیء یعمی و یصم.
حالا این پرسش پیش میآید که چه کسی صلاحیت این نوع محبت را دارد. در پاسخ باید گفت: کسی صلاحیت این نوع محبت را دارد که از اشتباه مصون باشد. اگر انسان احتمال بدهد کسی که مورد علاقه او است، در کارهای که انجام میدهد، اشتباه میکند، دیگر نباید از او پیروی کند؛ زیرا انسان باید از کسی پیروی کند که از اشتباه مصون باشد؛ چه رسد به این که به اشتباه کردن او یقین یابد.
وظیفه ما این است که در درجه اول، محبت خدا را در دل داشته باشیم و از او پیروی کنیم، و در درجه دوم، مطیع پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) باشیم: ما أرسلنا من رسول الا لیطاع باذن الله.(66) و در درجه سوم، از امامان معصوم که به امر خدا مطاع مطلق هستند، تبعیت کنیم: یا أیها الذین آمنوا أطیعوا الله و أطیعوا الرسول و أولی الامر منکم(67) و سرانجام، در عصر حاضر باید از کسی تبعیت کنیم که شبیهترین مردم به امام معصوم (علیه السلام) است و به اذن او مرتبهای از حکومت امام معصوم را دارا است. ما باید مرتبهای از مراتب محبتی را که به امام زمان (علیه السلام) داریم، به ولی فقیه و جانشین او نیز داشته باشیم؛ زیرا او جانشین امام زمان در دوران غیبت است؛ اما چگونه میتوان از کسی که با هیچ میزان و معیاری، لیاقت و جانشینی امام معصوم را ندارد، اطاعت کرد.