وظیفه ما در زمان غیبت امام زمان (علیه السلام) این است که منتظر فرج حضرت باشیم که این انتظار، برترین عبادت است: أفضل أعمال شیعتنا انتظار الفرج؛(68) بافضیلتترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است. ثواب انتظار فرج امام زمان، از ثواب روزه گرفتن و نماز خواندن و جهاد کردن در راه خدا بیشتر است. ما درباره این گونه روایات، فهم دقیق و کاملی نداریم. حتی در مقام تحلیل این روایات، به این نتیجه میرسیم که برای امیدوار نگه داشتن مردم است. درست نیست که با وجود این همه ظلم در دنیا، از انتظار فرج امام زمان (علیه السلام) ناامید شویم: أم حسبتم أن تدخلوا الجنه و لما یأتکم مثل الذین خلوا من قبلکم مستهم البأسأء و الضراء و زلزلوا حتی یقول الرسول و الذین آمنوا معه متی نصر الله ألا ان نصر الله قریب؛(69) آیا گمان کردید داخل بهشت میشوید، بیآن که حوادثی همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟! همانان که گرفتاریها و ناراحتیها به آنها رسید و آن چنان ناراحت شدند که پیامبر و افرادی که با او ایمان آورده بودند، گفتند: پس یاری خدا کی خواهد آمد؟! آگاه باشید که یاری خدا نزدیک است.
در جایی دیگر آمده است:
حتی اذا استیأس الرسل و ظنوا أنهم قد کذبوا جاءهم نصرنا فنجی من نشاء و لا یرد بأسنا عن القوم المجرمین؛(70) تا آن گاه که رسولان مأیوس شدند و مردم گمان کردند به آنان دروغ گفته شده است. در این هنگام، یاری ما به سراغ آنها آمد؛ پس آنان را که خواستیم، نجات یافتند و مجازات و عذاب ما از قوم گنهکار باز گردانده نمیشود.
این احساس یأس و ناامیدی در امتهای قدیم نیز وجود داشته است. وقتی ما منتظر فرج امام زمان (علیه السلام) باشیم، در جامعه فعالیت میکنیم. وقتی انسان مأیوس شود و گمان کند که از دستش کاری برنمیآید، با خیال راحت به مرگ تن میدهد. کسی در دنیا هدفدار زندگی میکند که منتظر فرج امام زمان (ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) باشد.
راه استفاده از روایات این است که تمام روایات، و قراین آنها را با دلیل، از نظر سند بررسی کنیم؛ یعنی این که صدر و ذیل روایت را مورد دقت قرار دهیم و روایات مشابه دیگری را که در مقام و مکان دیگری وارد شده است، با آن تطبیق کنیم. مهمترین اصل استفاده از روایات این است که محکمات را فدای متشابهات نکنیم. دو سلسله از محکمات وجود دارند که از نص قرآن، نص سنت، روایت متواتر و روایات صحیح و دارای سند معتبر استنباط میشوند. ما باید در وهله اول، محکمات را بیابیم؛ سپس با توجه به آنها سراغ متشابهات روایات برویم.