گفتهاند: دینداری در آخر الزمان خیلی مشکل است و احتمال دارد انسان در این دوران پرفتنه، صبح مؤمن و شب کافر باشد:
یصبح الرجل مؤمنا و یمسی کافرا.(144)
این مطلب، به این حقیقت ناظر است که مردم آخر الزمان در برابر اندک فتنه و شبههای، ایمانشان را از دست میدهند و این هشداری برای ما است که دین و ایمانمان را سرسری نگیریم و اجازه ندهیم تا به اندک بهانهای ایمانمان را بگیرند. نباید آن قدر سست باشیم که ارزشهای دینی ما را به نام احیای آثار باستانی یا چهارشنبه سوری پایمال کنند؛ بلکه باید با تحصیل تقوا و تهذیب نفس، در راه حفظ ارزشهای اسلامی و پاسداری از اهداف امام زمانمان (ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) صبر و استقامت داشته باشیم و لحظه به لحظه خود را برای ظهور حضرت آمادهتر کنیم:
یا أیها الذین آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقوا الله لعلکم تفلحون؛(145)
ای کسانی که ایمان آوردهاید! صبر کنید و پایدار باشید و مرزبانی و پاسداری کنید و از خدا بپرهیزید تا شاید رستگار شوید.
درباره این که ظهور امام زمان (ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) نزدیک است یا خیر، همه ما به نزدیکی آن ظهور مقدس امیدواریم؛ اما این که ظهور حضرتش فردا است یا فردای هزار سال بعد، به ما مربوط نیست.
اصلیترین وظیفه ما در زمان غیبت این است که چنان لیاقت و ظرفیتی در خود و جامعه خویش پدید آوریم که هر لحظه برای ظهور حضرتش آماده باشیم.